۶- با اخلاص بگوید
اخلاص به این معنی است که شخص، عملش را از کلیه‌ی شوائب و آلودگیهای شرک، پاک گرداند؛ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ﴾ [الزمر: ۳]. «هان! تنها طاعت و عبادت خالصانه برای الله است و بس».
و در جایی دیگر می‌فرماید: ﴿وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ﴾ [البينة: ۵]. «به آنان دستور داده نشده است مگر این‌که الله را مخلصانه و حقگرایانه، عبادت کنند».
و در حدیثی صحیح از ابو هریره س روایت است که نبی اکرم ص فرمود:
«أَسْعَدُ النَّاسِ بِشَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ خَالِصًا مِنْ قَلْبِهِ أَوْ نَفْسِهِ» [۲۱۳].
(کسانی از مردم روز قیامت، سعادت بیشتری دارند تا از شفاعت من برخوردار شوند که با اخلاص و از صمیم قلب، لا إله إلا الله بگویند).
همچنین در صحیح بخاری از عتبان بن مالک س روایت است که رسول الله ص فرمود:
«إِنَّ اللهَ قَدْ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ مَنْ قَالَ: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، يَبْتَغِى بِذَلِكَ وَجْهَ اللهِ ﻷ» [۲۱۴].
(خداوند دوزخ را بر تمامی کسانی که لا اله الا الله را بخاطر خشنودی او می‌گویند، حرام ساخته است).
[۲۱۳] صحیح بخاری (۱/۱۹۳) حدیث شماره (۹۹). [۲۱۴] صحیح بخاری (۱/۵۱۹) حدیث شماره (۴۲۵).