سالگردها و مناسبت های ناروا

۶- گمراه کردن مردم

یکی دیگر از آثار شوم بدعت این است که: گمراهی شخص مبتدع تنها به خود او برنمی‌گردد، بلکه آن را درمیان مردم انتشار می‌دهند، و با قول و عمل مردم را به آن دعوت می‌کنند، و با دلایل باطل و تأویلات گمراه‌کننده که از روی هوا و هوس بر آن‌ها ‌مسلط شده آن را بیان می‌نمایند، در نتیجه گناه آنان و گناه هر کسی که به آن بدعت عمل می‌کند تا روز قیامت به آن بدعتگزار می‌رسد و باید آن را تحمل کند، خداوند می‌فرماید:

﴿لِيَحۡمِلُوٓاْ أَوۡزَارَهُمۡ كَامِلَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَمِنۡ أَوۡزَارِ ٱلَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۗ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ٢٥﴾[النحل: ۲۵].

«آنان باید در روز قیامت بار گناهان خود را به سبب پیروی نکردن از پیغمبر) به تمام و کمال بر دوش کشند، و هم برخی از بار گناهان کسانی را حمل نمایند که ایشان را بدون دلیل و برهان و) آگهی گمراه ساخته‌اند».

بدعتگزاران فرقه‌ها و گروه‌ها و جماعت‌هایی برای خود تشکیل داده‌اند، و بدون اینکه درک و فهمی داشته باشند بدعت خود را ادامه می‌دهند، در مرحله‌‌ی اول اهل بدعت بصورت فردی ظاهر می‌شوند، سپس مردم دور آن‌ها ‌جمع می‌شوند و آن‌ها ‌را فریب می‌دهند، و از ضلالت و گمراهی خود دفاع می‌کنند، آن را میان مردم پخش می‌نمایند، و برای این کار جز پیروی کردن از هوا و هوس و تقلید از ائمه و پیشوایان مبتدع خود دلیل دیگری ندارند.