۲- تطبیق سنت بر رفتار فرد و جامعه
این تطبیق هم به وسیله‌ی شناخت انسان از سنت در تمام مجالات و فرصت‌های زندگی صورت می‌گیرد، تطبیق و عملی کردن سنت پیامبر جبدعت را درمیان جامعه بد و ناپسند می‌کند، و منظر و صورت زشت بدعت را آشکار می‌سازد، و خود به خود قبیح بودن و تهدید آن برای اسلام و مسلمانان روشن می‌شود، مردم را در حالتی قرار می‌دهد که از بدعت متنفر باشند و کسی را که مرتکب بدعت می‌شود، تصدیق ننمایند.
چون اصحاب پیامبر ج در تمام تصرفات و افعال خود سنت پیامبر ج را تطبیق و عملی می‌کردند بدعت درمیانشان هرگز ظاهر نشد. و هر گاه ظاهر می‌شد فوراً و به سرعت نسبت به آن اقدام می‌شد، چون مبتدع با انجام آن بدعت در جامعه‌ای که زندگی می‌کرد جدا و تنها می‌شد، لذا راست کردن و هدایت او سهل و ساده بود. ولی در آخر زمان وضعیت تغییر کرده است، تمسک و التزام به دین خدا و سنت رسول‌الله ج مثل گرفتن شعله‌ی آتش است، و در جامعه غریب می‌شوند، همانطور که پیامبر ج می‌فرماید: «بدأ الإسلامُ غريباً وسيعود كما بدأ غريباً، فطوبي للغرباء» [۱۱٩]. «اسلام در ابتدا میان مردم چیزی غریب بود و با غربت شروع شد در آینده هم درمیان مردم و جامعه غریب می‌شود، پس خوشبختی و رستگاری برای غریب‌ها».
[۱۱٩] رواه احمد فی مسنده، (۱/۳٩۸) و رواه مسلم فی صحیحه، (۱/۱۳۰)، کتاب ایمان، حدیث (۱۴۵)، و سنن ترمذی (۴/ ۱۴۵) ابواب الإیمان، حدیث شماره: (۲٧۶۴) و گفته: حدیث حسَن غریب است، و سنن ابن ماجه (۲/ ۱۳۱٩،۱۳۲۰) کتاب الفتن، حدیث شماره: (۳٩۸۶).