چهارم: نماز تراویح
۲۸- عایشه لمی‌فرماید: «أن رسول‌الله جصلى ذات ليلة في الـمسجد فصلى بصلاته ناس، ثم صلى من القابلة فكثر ثم اجتمعوا من الليلة الثالثة أو الرابعة فلم يخرج إليهم رسول‌الله جفلما أصبح قال: قد رأيت الذي صنعتم، ولم يمعني من الخروج إليكم إلا أني خشيت أن تفرض عليكم وذلك في رمضان» متفق علیه [۵٧۶].
وفي روایة: «ولكني خشيت أن تفرض عليكم فتعجعزوا عنها» [۵٧٧]. «پیامبر جشبی در مسجد نماز خواند، چند نفری با او نماز خواندند، شب آینده نماز خواند مردم زیاد شدند، سپس در شب سوم یا چهارم بسیاری جمع شدند پیامبر جبه مسجد نرفت و نزد آن‌ها نیامد، فردای آن روز فرمود: اجتماع شما را دیدم، تنها چیزی که باعث شد خارج نشوم و نزد شما نیایم این بود که ترسیدم این نماز بر شما واجب گردد، این کار در ماه رمضان بود. و در روایت دیگر آمده است: اما ترسیدم که بر شما واجب شود و شما هم نتوانید آن را انجام دهید».
۲٩- ابو سلمه بن عبدالرحمن می‌فرماید از عایشه لسؤال کردم پیامبر جدر ماه رمضان چگونه نماز می‌خواند؟ گفت: «ما كان يزيد في رمضان ولا في غيره علي أحد عشرة ركعة، يصلي أربعاً فلا تسأل عن حسنهن وطولـهن، ثم يصلي أربعاً فلا تسأل عن حسنهن وطولـهن ثم يصلي ثلاثاً، فقلت: يا رسول‌الله جأتنام قبل أن توتر؟ قال يا عايشه إن عيني تنامان، ولا ينام قلبي» متفق علیه [۵٧۸]. «پیامبر جنه در ماه رمضان و نه در غیر آن از یازده رکعت بیشتر نمی‌خواند چهار رکعت نماز می‌خواند اما قشنگی و طول آن‌ها قابل تعریف نیست، سپس چهار رکعت دیگر را می‌خواند آن هم در نهایت قشنگی و طولانی، سپس سه رکعت دیگر را می‌خواند. گفتم: ای رسول خدا جآیا قبل از اینکه وتر را بخوانی، می‌خوابی؟ فرمود: ای عایشه چشمان من می‌خوابند اما قلبم نمی‌خوابد».
۳۰- عبدالرحمن بن عبدالقادری می‌گوید: با عمر بن الخطاب س شبی در ماه رمضان به مسجد رفتم، دیدیم که مردم متفرق هستند و هر کس به تنهایی نماز می‌خواند، و دیگری نماز می‌خواند جماعتی هم به او اقتدا کرده‌اند نماز می‌خوانند، عمر فاروق س فرمود: اگر من این مردم را جمع کنم و یک قاری و امام داشته باشند کاری خوب و شایسته است، سپس تصمیم گرفت و أبی‌بن کعب را امام قرار داد، سپس شبی دیگر با او به مسجد رفتم دیدم که مردم همگی به قاری خود اقتدا کرده‌اند، عمر گفت: این خوب‌ترین بدعت است، ولی اگر بخوابند و آخر شب آن را اقامه کنند خوب‌تر و فضیلت بیشتری دارد، و مردم اول شب آن را اقامه می‌کردند [۵٧٩].
[۵٧۶] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۳/۱۰)، کتاب التهجد، حدیث شماره: (۱۱۲٩) و مسلم فی صحیحه، کتاب صلاة المسافرین، حدیث (٧۶۱). [۵٧٧] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲۵۰-۲۵۱)، کتاب صلاة المسافرین، حدیث (۲۰۱۲) و مسلم فی صحیحه، کتاب صلاة المسافرین، حدیث (٧۶۱). [۵٧۸] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲۵۱)، کتاب صلاة التراویح، حدیث شماره (۲۰۱۲) و مسلم، کتاب صلاة المسافرین، حدیث شماره (٧۳۸). [۵٧٩] رواه مالک فی الموطأ، (۱/۱۱۴-۱۱۵)، کتاب الصلاة فی رمضان، حدیث شماره: (۳) و رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲۵۰)، کتاب صلاة التراویح، حدیث شماره (۲۰۱۰)، و سنن بیهقی، کتاب الصلاة، باب قیام شهر رمضان.