٩- بدعت‌هایی که به رؤیت هلال ماه رمضان ارتباط دارند
از بدعت‌های ماه رمضان، چیزی است که عموم مردم در بعضی از کشورهای اسلامی آن را انجام می‌دهند، مانند بلند کردن دست‌ها به‌سوی هلال هنگام رؤیت آن و به آن رو می‌کنند و می‌گویند: هلال تو طلوع کرد، بلند مرتبه و مقام تویی، ماهی مبارک و بزرگ است و امثال این سخن‌ها، که در شریعت اصل و اساسی ندارند بلکه از عمل و کارهای جاهلیت و گمراهی آن‌ها می‌باشد.
آنچه از پیامبر جهنگام رؤیت هلال روایت شده است این است که گفته است: «اللهم أهّله علينا باليمن و الإيمان، والسلامة والإسلام، ربي وربك الله» [۶۴۰]. «پروردگارا طلوع آن را برای ما مبارک و مایۀ ایمان و سلامتی و اسلام قرار ده، ای هلال، خدای من و تو الله می‌باشد».
آنچه مردم هنگام رؤیت هلال انجام می‌دهند مانند این دعاها و رو کردن به آن و بلند کردن دست‌ها به‌سوی آن و بعداً مسح کردن صورت همه این‌ها بدعتی مکروه می‌باشند که در زمان پیامبر جو صحابه شو سلف صالح - رحمةالله عليهم- صورت نگرفته و انجام نشده‌اند. از جملۀ این بدعت‌ها عمل‌هایی است که مردم عوام و صوفی‌های خرافی انجام می‌دهند مثل طواف و گردش در اولین شب ماه رمضان در مرکز پایتخت و بعضی از روستاها که آن طواف و دور زدن را رؤیت نام‌گذاری کرده‌اند، که در این میان اوراد و اذکار و صلوات می‌خوانند اما با زدن طبل‌ها و صدای آلات موسیقی و سر و صدای زنان و غیره مخلوط و قاطی می‌باشد، که در بعضی کشورها و مناطق اسلامی مشاهده می‌شود [۶۴۱].
[۶۴۰] رواه احمد فی مسنده، (۱/۱۶۲) و رواه الترمذی فی سننه، (۵/۱۶٧)، حدیث شماره (۳۵۱۵) و گفته است حسن غریب، و سنن دارمی، کتاب الصوم، باب ما یقال عند رؤیة الهلال. [۶۴۱] به کتاب الإبداع، ص (۳۰۴) مراجعه شود.