ششم: اعتکاف
۳۳- ابوسلمه میگوید: نزد ابوسعید خدری رفتم و گفتم: آیا با من کنار درخت خرما میآیی تا با هم صحبت کنیم؟ پس آمد. میگوید: گفتم: آنچه که در مورد لیلةالقدر از پیامبر جشنیدهای برایم بازگو کن؟ گفت: «اعتكف رسولالله جعشر الأول من رمضان واعتكفنا معه فأتاه جبرئيل فقال: إن الذي تطلب أمامك. قام النبي جخطيباً صبيحة عشرين من رمضان فقال: من كان اعتكف مع النبي جفليرجع فإني أريت ليلةالقدر، وإني نسيتُها، وإنها في العشر الأواخر في وتر، وإني رأيت كأني أسجد في طين وماء. وكان سقف المسجد جريد النخل وما نري في السماء شيئاً، فجاءت قزعة فأمرنا، فصلي بنا النبي جحتي رأيت أثر الطين والماء علي جبهة رسولالله جوأرنبته تصديق رؤياه» متفق علیه [۵۸۲]. «پیامبر جده روز اول ماه رمضان در مسجد اعتکاف کرد و ما هم با ایشان اعتکاف کردیم، جبرئیل ÷نزد او آمد و گفت: آنچه که تو دنبال آن هستی در پیش رویت قرار دارد، پیامبر جصبح روز بیستم رمضان بلند شد و خطبهای ایراد فرمود و گفت: هر کس با من اعتکاف کرده است دوباره برگردد، چون از لیلةالقدر آگاهی داشتم و آن را دیده بودم ولی آن را فراموش کردم، این شب در دهۀ آخر و در شبهای فرد قرار دارد، من این شب را دیدم مثل این بود که روی گِل سجده میبرم، و سقف مسجد هم از پوست درخت خرما پوشیده شده بود، هیچ چیزی را در آسمان مشاهده نکردیم تکه ابری آمد، به ما دستور داده شد با پیامبر جنماز خواندیم، به طوری که آثار گِل را روی پیشانی پیامبر جدیدم، با دیدن آن به درست بودن خواب پیامبر جیقین پیدا کردم».
۳۴- عایشه لمیگوید: «أن النبي جكان يعتكف العشر الأواخر من رمضان، حتي توفاه الله تعالي، ثم اعتكف أزواجه من بعده» [۵۸۳]متفق علیه. «پیامبر جدر ده روز آخر رمضان اعتکاف میکرد، تا فوت کردند این کار را ادامه دادند، سپس بعد از ایشان همسرانش اعتکاف میکردند».
۳۵- عبدالله بن عمر س میگوید: «أن النبي جكان يعتكف العشر الأواخر من رمضان» متفق علیه [۵۸۴]. «پیامبر جده روز آخر ماه رمضان اعتکاف میکردند».
۳۶- ابوهریره س میگوید: «كان النبي جيعتكف في كل رمضان عشرة أيام، فلما كان العام الذي قبض فيه اعتكف عشرين يوماً» [۵۸۵]. «پیامبر جدر هر ماه رمضان ده روز اعتکاف میکرد، ولی آن سالی که در آن فوت کرد بیست روز اعتکاف نمودند».
۳٧- أبیبن کعب س روایت میکند: «أن رسولالله جكان يعتكف العشر الأواخر من رمضان، فسافر سنة فلم يعتكف، فلما كان العام الـمقبل اعتكف عشرين يوماً» [۵۸۶]. «پیامبر جدر هر ماه رمضان ده روز آخر آن اعتکاف میکرد، سالی به مسافرت رفتند و اعتکاف نکرد، سال آینده بیست روز را اعتکاف کردند».
[۵۸۲] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۲/۲٩۸)، کتاب الاذان، حدیث شماره (۸۱۳) و مسلم فی صحیحه، (۲/۸۲۴)، کتاب الصیام، حدیث (۱۱۶۴). [۵۸۳] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲٧۱)، کتاب الاعتکاف، حدیث شماره: (۲۰۲۶) و مسلم فی صحیحه، کتاب الاعتکاف، حدیث شماره (۱۱٧۲). [۵۸۴] رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲٧۱)، کتاب الاعتکاف، حدیث شماره: (۲۰۲۵) و مسلم فی صحیحه، کتاب الاعتکاف، حدیث شماره: (۱۱٧۱). [۵۸۵] مسند امام احمد ۲/ ۳۳۶، رواه البخاری فی صحیحه مع فتح الباری، (۴/۲۸۴)، کتاب الاعتکاف حدیث شماره (۲۰۴۴)، و سنن ابوداود، کتاب الصوم، حدیث شماره: ۲۴۶۶، و سنن ابن ماجه، کتاب الصیام، حدیث شماره: ۱٧۶٩، و سنن دارمی، کتاب الصیام، باب اعتکاف النبی ج، و صحیح ابن خزیمه، ابواب الاعتکاف، حدیث شماره: ۲۲۲۱. [۵۸۶] مسند امام احمد ۵/ ۱۴۱، و سنن ابوداود، کتاب الصوم، حدیث شماره: ۲۴۶۳، و سنن ترمذی، ابواب الصوم، حدیث شماره: ۸۰۰، و سنن ابن ماجه، کتاب الصیام، حدیث شماره: ۱٧٧۰، و مستدرک حاکم، کتاب الصوم.