﴿غَيۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَيۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ﴾.
در پارهای از ترجمهها بدون توجّه به إعراب «غَیرِ [۱۸]» و موضع نحوی آن، نوشتهاند: «نه راه کسانیکه بر آنها خشم فرمودی [۱۹]...» گویا مترجم محترم واژۀ «غَیرِ» را بدل از «صِراطَ» پنداشته در حالی که «غَیرِ» مجرو راست و بدل از «الَّذیِنَ» در آیۀ پیشین ﴿صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِمۡ﴾میآید یا نعت و صفت برای «الَّذِینَ» شمرده میشود و میتوان آن را بدل از ضمیر در «عَلَیهِم» دانست و در هر صورت با ترجمۀ فوق نمیسازد و صحیح آنست تا نوشته شود: «که آنان غیر از غضب شدگان و گمراهانند».
جای مسرّت است که بعضی از مترجمان محترم قرآن، بدین نکته توجّه نمودهاند [۲۰].
***
[۱۸] غَیر در اصل صفت است به معنای اسم فاعل (یعنی مُغایِر). [۱۹] به ترجمۀ آقای مهدی إلهی قمشهای نگاه کنید. [۲۰] به ترجمۀ آقای حسین استادولی نگاه کنید.