ریاض الصالحین در سخنان پیامبر امین - جلد اول

فهرست کتاب

۲۲- باب‌ النصیحة
باب نصیحت و اندرز و خیرخواهی

۲۲- باب‌ النصیحة
باب نصیحت و اندرز و خیرخواهی

وقال الله‌‌ تعالی:

﴿إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةٞ[الحجرات: ۱۰].

«همانا مؤمنان برادران همدیگرند».

وقال‌‌‌ تعالی إخباراً عن نوح ÷:

﴿وَأَنصَحُ لَكُمۡ[الأعراف: ۶۲].

و خداوند تبارک و تعالی از قول حضرت نوح ÷می‌فرماید:

«من شما را پند و اندرز می‌دهم».

و از قول «حضرت هود ÷می‌فرماید:

﴿وَأَنَا۠ لَكُمۡ نَاصِحٌ أَمِينٌ٦٨[الأعراف: ۶۸].

«من برای شما، اندرزگوی امینی هستم».

و أما الأحادیث:

۱۸۱- فَالأَوَّلُ: «عن أَبِي رُقيَّةَ تَميمِ بنِ أَوْس الدَّارِيِّ سأَنَّ النَّبِيَّ صقَالَ: «الدِّينُ النَّصِيحَةُ» قُلْنَا: لِمَنْ؟ قَالَ «للَّه وَلِكِتَابِهِ ولِرسُولِهِ وَلأَئمَّةِ المُسْلِمِينَ وَعَامَّتِهِمْ»» رواه مُسْلم.

۱۸۱. «از ابورقیه تمیم بن أوس داری سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «دین، نصیحت و خیرخواهی است»، گفتیم: برای چه کسی؟ فرمودند: «برای خدا و کتابش و پیامبرش و پیشوایان مسلمان و عموم آنها برای همدیگر»» [۲۱۵] [۲۱۶].

۱۸۲- الثَّاني: «عَنْ جرير بْنِ عبدِ اللَّه سقال: بَايَعْتُ رَسولَ اللَّه صعَلى: إِقَامِ الصَّلاَةِ، وإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالنُّصْحِ لِكلِّ مُسْلِمٍ» متفقٌ عليه.

۱۸۲. «از جریربن عبدالله سروایت شده است که گفت: با پیامبر صبر اقامه‌ی نماز و دادن زکات و نصیحت و خیرخواهی برای هر فرد مسلمان، بیعت کردم»» [۲۱۷].

۱۸۳- الثَّالثُ: «عَنْ أَنَس سعن النبيِّ صقال: «لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحِبَّ لأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ»» متفقٌ عليه.

۱۸۳. «از انس سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هیچ‌کدام از شما ایمان کامل ندارد، تا آن‌گاه که هرچه را برای خود دوست دارد، برای برادر(ان) دینی خود نیز دوست بدارد»».

[۲۱۵] مسلم روایت کرده است؛ [(۵۵)]. [۲۱۶] علمای مسلمان، در شرح حدیث فوق گفته‌اند: نصیحت برای خدا، با ایمان و اطاعت و توحید او و برای قرآن، با تصدیق و تلاوت و عمل به آن و برای پیامبر صبا تصدیق و اطاعت و یاری و محبت او و برای پیشوایان و مسؤولین مسلمانان، با یاری آنها در حق و تذکر به آنها در رعایت حق خدا و مردم و برای عموم مسلمانان، با خیرخواهی نسبت به آنان و جلب منفعت آنان و راهنمایی‌شان به آنچه مصلحت دین و دنیای‌شان است، صورت می‌پذیرد ـ ویراستاران. [۲۱۷] متفق علیه است؛ [خ(۵۷)، م(۵۶)].