ریاض الصالحین در سخنان پیامبر امین - جلد اول

۱۱۲- باب كراهة الشرب من فم القربة ونحوها وبيان أنه كراهة تنزيه لا تحريم
باب کراهت نوشیدن از دهانه‌ی مشک و مانند آن و بیان آن‌که این عمل کراهت تنزیهی است نه تحریمی

۷۶۲- «عن أبي سعيدٍ الخدْرِيِّ سقال نَهَى رسول اللَّه صعنِ اخْتِنَاثِ الأَسْقِيَةِ. يعنى: أَنْ تُكسَرَ أَفْوَاهُها، وَيُشْرَب منها» متفقٌ عليه.

۷۶۲. «از ابوسعید خدری سروایت شده است که گفت: پیامبر صاز اختناث مشک‌ها (ی آب یا شیر)، یعنی این‌که: دهانه‌ی آنها شکسته و تا شده، از آن نوشیده شود، نهی فرموده‌اند» [۸۲۵].

۷۶۳- «وعن أبي هريرة سقال: نَهَى رسول اللَّه صأَن يُشْرَبَ مِنْ في السِّقاءِ أَو القِرْبةِ» متفقٌ عليه.

۷۶۳. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: پیامبر صاز این‌که از دهانه‌ی مشک آب یا مشک شیر، نوشیده شود، نهی فرموده‌اند» [۸۲۶].

۷۶۴- «وعن أُمِّ ثابِتٍ كَبْشَةَ بِنْتِ ثَابتٍ أُخْتِ حَسَّانِ بْنِ ثابت سوعنها قالت: دخَل علَيَّ رسولُ اللَّه ص، فَشَرِبَ مِن في قِرْبةٍ مُعَلَّقةٍ قَائماً. فَقُمْتُ إِلى فِيهَا فَقطَعْتُهُ» رواه الترمذي. وقال: حديث حسن صحيح.

وَإِنَّمَـا قَطَعَتْها: لِتَحْفَظَ موْضِعَ فَم رسول الله ص، وَتَتَبَرَّكَ بِهِ، وَتَصُونَهُ عَن الابتِذالِ، وَهذا الحَدِيثُ محْمُول على بَيانِ الجوازِ، والحديثان السابقان لبيان الأفضل والأَكمل والله أعلم.

۷۶۴. «از ام ثابت کبشه دختر ثابت «خواهر» «حسان بن ثابت» بروایت شده است که گفت: پیامبر صنزد من آمد و ایستاده، از دهانه‌ی مشک آویزانی، آب نوشید و من برخاستم و دهانه‌ی مشک را بریدم (و نگه داشتم)» [۸۲۷].

ام‌ثابت، دهانه‌ی آن مشک را تنها برای آن‌که جای دهان پیامبر صرا حفظ کند و به آن تبرک جوید و آن را از کوچک شمردن و اهانت، نگه دارد، برید و معنی این حدیث حمل بر جواز عمل می‌شود و دو حدیث قبلی برای بیان بهتر و کامل‌تر بودن است (یعنی بهتر آن است که انسان از دهانه‌ی ظرف نخورد) ـ و خداوند آگاه‌تر است.

[۸۲۵] متفق علیه است؛ [خ(۵۶۲۵)، م(۲۰۲۳)]. [۸۲۶] متفق علیه است؛ [خ(۵۶۲۷)، م(۱۶۰۹) و در مسلم، به‌طور اختصار آمده است]. [۸۲۷] ترمذی [(۱۸۹۳)] روایت کرده و گفته است: حدیث حسن صحیح است.