استادان او
امام نووی /از «رضی ابن برهان وشیخ الشیوخ عبدالعزیز ابن محمد انصاری وزین الدین ابن عبدالدائم وعمـادبن عبدالكریم چرستانی وزین الدین خلف ابن یوسف وتقی الدین ابی الیُسر وجـمـال الدین صَیرفی وشمس الدین ابن ابی عمر» و علمای طبقه‌ی آنان، سماع حدیث کرده است.
«کتاب‌های ششگانه‌ی حدیث، مسند امام احمد، موطأ امام مالک، شرح السنه بغوی، سنن دارقطنی» و کتاب‌های زیادی را سماع کرد و «الکمال» حافظ عبدالغنی علاءالدین و «شرح احادیث صحیحین» را نزد «ابن اسحاق ابراهیم ابن یحیی مرادی» خواند، «اصول» را از «قاضی تفلیس» فراگرفت و «فقه» را از «کمال اسحاق معری و شمس‌الدین عبدالرحمن بن نوح و عزالدین عمر ابن سعد اربیلی و کمال سلار (سالار) اربیلی» آموخت؛ «لغت» را پیش «شیخ احمد مصری» و غیر او تعلیم دید و نزد «ابن مالک»، کتابی از تألیفاتش را خواند؛ [پس از تحصیل]، ملازم اشتغال به علم و تألیف و نشر علم و عبادت و اوراد و روزه و ذکر و صبر بر زندگی سخت زاهدانه در خوراک و پوشاک بود؛ خوراک و پوشاکی در حد کلی و لازم و بدون اضافه، چنان‌که پوشاکش، لباسی از پارچه‌ی سفید و عمامه‌اش، سبحانیه (عمامه‌ی چرمی) کوچکی بود.