۱۲۵- باب ما يقول إذا لبس ثوباً جديداً
باب بیان آنچه که انسان هنگام پوشیدن لباس تازه میگوید
۸۱۳- «عن أبي سعيد الخُدْري سقال: كانَ رسُولُ اللَّهِ صإذا اسْتَجَدَّ ثَوْباً سمَّاهُ باسْمِهِ عِمامَةً، أَوْ قَمِيصاً، أَوْ رِدَاءً يقُولُ: «اللَّهُمَّ لكَ الحَمْدُ أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ خَيْرَهُ وَخَيْرَ ما صُنِع لَهُ، وأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ وشَرِّ ما صُنِعَ لَهُ»» رواهُ أبو داود، والترمذي وقال: حديث حسن.
۸۱۳. «از ابوسعید خدری سروایت شده است که گفت: پیامبر صوقتی لباسی تازه میپوشید، آن را ـ عمامه بود یا پیراهن یا بالاپوش ـ نام میبرد و میفرمود: «بار خدایا! سپاس و ستایش سزاوار توست، تو این (عمامه یا پیراهن یا...) را به من پوشاندهای، از تو خیر آن را و خیر آن چیزی را که برای آن ساخته شده است، مسألت میکنم و از شر آن و چیزی که برای آن ساخته شده است، به تو پناه میبرم»» [۸۷۹].
[۸۷۹] ابوداود [(۴۰۲۰)] و ترمذی [(۱۷۶۷)] روایت کردهاند و ترمذی گفته است: حدیثی حسن است.