خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

تهمت رافضی‌ها به حضرت عایشه لو همسر نوح ÷

رافضی‌ها گناهان بزرگی را به حضرت عایشه لنسبت می‏دهند. برخی از آنان او را به فحشایی متهم می‏کنند که خداوند او را از آن پاک و مبّرا دانسته و آیاتی از قرآن را در پاکدامنی او نازل کرد. سپس آنان از شدت جهل‏شان درباره‎ی همسران سایر پیامبران نیز ادعایی ناروا دارند و گمان می‏کنند که همسر نوح فاحشه بوده، و پسری که نوح او را فرا خواند، پسر او نبود بلکه فقط پسر آن زن بود و معنای این آیه که می‏فرماید: ﴿إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ﴾[هود: ۴۶]. «چرا که او (به سبب رفتار زشت و کردار پلشتی که پیش گرفته است با تو فرسنگها فاصله دارد، و ذات او عین) عمل ناشایست است». این است که این فرزند از عملی ناصالح به دنیا آمده است. و برخی از آنان درباره‎ی این آیه: ﴿وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ﴾[هود: ۴۲] . «و نوح پسرش را که در کناری (جدا از پدر) قرار گرفته بود» می‌گویند: منظور (ابنها) است، یعنی پسر آن زن را صدا کرد. و به این قسمت از آیه استدلال می‏کنند که می‏فرماید: ﴿إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَ﴾[هود: ۴۶]. «پسرت از خاندان تو نیست».

آنان این آیه که می‏فرماید: ﴿ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱمۡرَأَتَ نُوحٖ وَٱمۡرَأَتَ لُوطٖۖ كَانَتَا تَحۡتَ عَبۡدَيۡنِ مِنۡ عِبَادِنَا صَٰلِحَيۡنِ فَخَانَتَاهُمَا﴾[التحریم: ۱۰]. «خداوند برای کافران، زن نوح و زن لوط را مثل زده است. آنان در حباله نکاح دو تن از بندگان خوب ما بودند و (با ساخت و باخت با قوم خود، و گزارش اسرار و اخبار بدیشان) به آن دو خیانت کردند»، این گونه تأویل می‏کنند که همسر نوح در همبستر شدن با کسی دیگر به او خیانت کرده، و او زن فاحشه بوده است.

رافضی‌ها در این مورد، شبیه منافقان و فاسقان، یعنی اهل افک و فحشا که حضرت عایشه لرا به زنا متهم کردند و سپس توبه نکردند، عمل نمودند. پیامبر جدرباره‌شان فرمود: «مَنْ يَعْذِرُنِي مِنْ رَجُلٍ بَلَغَ أَذَاهُ فِي أَهْلِي، فَوَاللَّهِ ، فَوَاللَّهِ، فَوَاللَّهِ، ثَلاثَ مَرَّاتٍ، مَا عَلِمْتُ عَلَى أَهْلِي إِلا خَيْرًا، وَقَدْ ذَكَرُوا رَجُلا مَا عَلِمْتُ عَلَيْهِ إِلا خَيْرًا» [۱۳۰]. «ای مردم، چه کسی مرا درباره‎ی مردی که اذیتش به خانواده‎ی من رسیده است، معذور می‏دارد؟ به خدا قسم من از خانواده‏ام جز خیر و خوبی ندیده ام و از مردی نام می‏برند که به خدا قسم جز خیر و خوبی از او ندیده‏ام».

پُرواضح است که بزرگ‏ترین انواع اذیت و آزار برای انسان این است که کسی نسبت به همسرش حرف دروغ بزند و بگوید: او دچار فحشا شده است، و آن فرد را همسر یک زن فاحشه قرار دهد. این از بزرگ‏ترین دشنام‏هایی است که مردم به همدیگر می‏دهند... [۱۳۱].

[۱۳۰] بخاری: آن را در ک(۴۲) ب(۲، ۱۵)، ک(۶۴) ب(۳۴)، و مسلم ک(۴۹) ح (۵۶- ۵۸) روایت کرده‌اند. [۱۳۱] ج(۲) ص (۲۴۶، ۲۴۹، ۲۵۰). و به کتاب بعض فضائل عایشه ج(۲) ص(۲۲۸،۲۴۱، ۲۴۲) مراجعه کنید.