خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

فهرست کتاب

مذهب زیدیه راجع به امامت حضرت علیسو امامان پس از او

مذهب زیدیه راجع به امامت حضرت علیسو امامان پس از او

زیدیه بهتر از امامیه هستند. از میان آنان جارودیه پیروان ابن جارود بیشتر شبیه امامیه هستند؛ همان کسانی که ادعا می‏کنند پیامبر جبا ذکر وصف ، حضرت علی سرا به عنوان جانشین تعیین کرده نه با نام بردن او. پس حضرت علیسبعد از پیامبرج امام است، و مسلمانان پس از رسول الله جبا ترک اقتداء به او یا گمراه و یا کافر شدند. و پس ازحضرت علی سحضرت حسن سو سپس حضرت حسین سامام و پیشوای مسلمانان است. عده‏ای از آنان معتقدند که حضرت علی امامت حضرت حسن، و حضرت حسن امامت حضرت حسین را اعلام کرده است، و سپس شوری در میان فرزندان آن دو است که هر کس از آنان به راه پروردگارش دعوت کند و با فضیلت باشد، او امام است.

فرقه‎ی دوم از زیدیه، سلیمانیه یاران سلیمان بن جریر هستند که ادعا می‏کنند امامت به صورت شورایی است، و امامت با نشست دو نفر از بهترین مسلمانان معلوم می‏گردد و گاهی امامت شایسته‎ی مفضول است، هر چند که فاضل در هر حال از مفضول برتر باشد. آنان امامت شیخین حضرت ابوبکر و حضرت عمر را قبول دارند. گفته می‏شود: امامت حضرت ابوبکر و حضرت عمر یک اشتباه بود که صاحب آن به خاطر تأویل فاسق نمی‏شود.

فرقه‎ی سوم از زیدیه، کثیریه هستند که معتقدند پس از رسول خدا جحضرت علیس برترین مردم و شایسته‏ترین آنان برای امامت است، و بیعت با حضرت ابوبکر سو حضرت عمر سنادرست نبود؛ چون حضرت علی سخلافت را برای آنان رها کرد. اینان درباره‎ی حضرت عثمان سو قتل او چیزی نمی‌گویند و او را تکفیر نمی‏کنند و برای او حکم به ایمان هم نمی‏دهند [۷۰]، همان اعتقادی که از سلیمانیه هم نقل می‏شود. این گروه بسیار شبیه شیعه هستند و صالحیه نیز نامیده می‏شوند.

هر کس بیشتر به رسول خدا جو احوال او آگاه باشد به بطلان مذهب زیدیه و سایر مذاهبی که ادعا می‏کنند که به صورت مخفیانه به امامت حضرت علی ساشاره شده است، و حضرت علی سبرتر از سه خلیفه‎ی قبلی است یا در برتری هر یک از آنان، تردید دارند، عالم‏تر و آگاه‏تر است، چون آنان به دلیل ضعف علمشان به احادیث و روایات، در جهل مرکب و یا جهل بسیط قرار گرفته‏اند [۷۱].

[۷۰] یعنی (آنها با توجه به فضایل و جایگاه ویژه‎ی حضرت عثمان سو با در نظر گرفتن آنچه ادعا نموده‌اند که از او سرزده و با زندگی سایر صحابه مغایرت دارد، در مورد صدور حکم بر کفر یا ایمان او در حیرت مانده‌اند) نگا: الـملل و النحل: ج(۱) ص(۱۶۱). [۷۱] ج(۱) ص(۳۵۷) ج(۴) ص(۱۱۸).