خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

متأخرین رافضی در شرک همچون مسیحیان‎اند [۳۰]

رافضی‏ها شبیه مسیحیان شدند. خداوند به اطاعت از پیامبران در اوامرشان، و تصدیق آنان درباره‎ی هر چیزی که خبرش را بدهند، دستور داد و مردم را از غلو و شرک ورزیدن به خداوند متعال نهی نمود. اما مسیحیان دین خداوند متعال را تغییر داده و درباره‎ی مسیح دچار غلو شدند و به خدا شرک ورزیده و دین او را تغییر دادند و از فرمان او سرپیچی نمودند. از این رو از دو اصل دین یعنی اقرار به وحدانیت خدا و اقرار به رسالت فرستادگان او خارج شدند.

بنابراین غلو، آنان را از توحید خارج کرد تا جایی که معتقد به تثلیث و اتحاد شدند و این غلو، آنان را از اطاعت پیامبر و تصدیق او نیز خارج کرد؛ چون پیامبر به آنان امر کرد که خداوند، پروردگار او و پروردگار آنان را عبادت کنند اما آنان سخن او را تکذیب کرده و از اوامر او سرپیچی کردند.

رافضی‏ها نیز درباره‎ی پیامبران بلکه درباره‎ی امامان این چنین راه افراط و غلو را در پیش گرفتند تا جایی که آنان را به جای خداوند فرمانروا قرار دادند. پس عبادت خدای یگانه را که پیامبر آنان را بدان امر کرده بود، رها کردند و پیامبر را درباره‎ی این که خبر داد پیامبران توبه و استغفار می‏کردند، تکذیب کردند. بنابراین می‏بینید آنان مساجدی را که خداوند امر فرموده برپا باشند و نام او در آن ذکر شود، تعطیل می‏کنند و در آن‏ها نماز جمعه و جماعت برپا نمی‏کنند و مساجد در نزد آنان احترام زیادی ندارد و اگر هم در آن‏ها نماز بخوانند، به تنهایی نماز می‏خوانند.

رافضی‌ها زیارت‏گاه‏های بنا شده بر روی قبرها را گرامی‏ می‏دارند و همچون مشرکان در آن‏ها اعتکاف می‏کنند، همان گونه که یک حاجی به قصد کعبه حج می‌کند، اینان به سوی این زیارتگاه‌ها حج می‌کنند. و برخی از آنان طواف و زیارت این قبور را بزرگ‏تر و باعظمت‏تر از طواف و زیارت کعبه می‏دانند حتی کسی را که رفتن به سوی این قبرها را به گونه‌ای قرار ندهد که دیگر نیازی به حج خانه‎ی خدا و جمعه و جماعات نیست، دشنام می‏دهند. این عمل از جنس دین و آئین مشرکانی است که عبادت بت‏ها را بر عبادت خداوند رحمن ترجیح می‏دهند. خداوند متعال می‏فرماید: ﴿وَقَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمۡ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَلَا سُوَاعٗا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسۡرٗا ٢٣ وَقَدۡ أَضَلُّواْ كَثِيرٗا﴾[نوح: ۲۳-۲۴]. «‏به آنان گفته‌اند: معبودهای خود را وامگذارید، و وَدّ، سُواع، یغوث، یعوق، و نَسر را رها نسازید. ‏و بدین وسیله بسیاری از مردم را گمراه ساخته‌اند!».

در صحاح به نقل از پیامبر جآمده که فرمود: «لَعَنَ اللَّهُ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِدَ يُحذّر ما فعلوا». «خداوند یهود و نصاری را لعنت کند که قبرهای پیامبران خود را به عنوان مسجد قرار دادند. از آنچه انجام دادند اکیداً دوری شود» [۳۱].

پیامبر جپنج روز پیش از وفاتش فرمود: «إِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ كَانُوا يَتَّخِذُونَ القُبُورَ مَسَاجِد فَإِنِّي أَنْهَاكُمْ ، عَنْ ذَلِكَ» «یقیناً کسانی قبل از شما قبرها را به عنوان مساجد قرار می‌دادند. آگاه باشید، شما قبرها را به عنوان مساجد قرار ندهید. همانا من شما را از این عمل نهی می‏کنم». [مسلم این را روایت کرده است] [۳۲]. آن حضرت در جای دیگری می‌فرماید: «إِنَّ مِنْ شِرَارِ النَّاسِ مَنْ تُدْرِكُهُمُ السَّاعَةُ وَهُمٌ أَحْيَاءٌ ، وَمَنْ يَتَّخِذُ الْقُبُورَ مَسَاجِدَ». «بدترین مردم آنانی هستند که روز قیامت در حالی آنان را فرا می‏رسد که زنده هستند و کسانی که قبرها را به عنوان مسجد قرار می‏دهند» [۳۳]. همچنین می‏فرماید: «اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْ قَبْرِى وَثَنًا يُعْبَدُ اشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَلَى قَوْمٍ اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِدَ» «پروردگارا، قبر من را چون یک بت قرار مده که مورد پرستش واقع شود. خشم شدید خداوند بر قومی که قبرهای پیامبرانشان را مسجد قرار دادند» [۳۴].

شیخ آنان ابن نعمان که در نزدشان به مفید معروف است، و استاد موسوی و طوسی است، کتابی را تحت عنوان «مناسک حج المشاهد» گردآوری نموده که در آن قبرهای مخلوقات را قابل زیارت و طواف می‏داند، درست مثل کعبه بیت الحرام که خداوند آن را برای مردمان برپا داشته، و اولین خانه‏ای است که برای مردم قرار داده شده است، و به جز آن چیز دیگری طواف نمی‌شود، و تنها به سوی آن نماز گزارده می‌شود، و جز به حج آن به حج جای دیگری امر نمی‌گردد.

امام ابن تیمیه احادیثی را آورده تا آنجا که می‏گوید: اسلام بر دو اصل بنا شده است: این که جز خداوند را نپرستیم و او را آن گونه که خودش مقرر نموده عبادت کنیم و او را با بدعت‏ها عبادت نکنیم.

بنابراین نصاری از این دو اصل خارج شدند و همچنین بدعت‌گرایانِ این امت از جمله رافضی‏ها و سایرین [۳۵]از این دو اصل خارج شدند.

[۳۰] ان شاء الله بحث شباهت آنان با نصارا در زمینه‎ی رسالت هنگام بحث از امام منتظرشان خواهد آمد. [۳۱] مسلم آن را در ک (۵) ج (۵۳۱) با این لفظ روایت کرده است: «لعنة الله علی الیهود والنصاری اتخذوا قبور أنبیائهم مساجد یحذروا ما صنعوا». و بخاری آن را در ک (۸) ب (۵۵) آورده است. [۳۲]. - ک (۵) ح(۵۳۲) «ألا وإن من کان قبلکم...». [۳۳]. - احمد و ابوحاتم در صحیح خود آن را روایت کرده‌اند. [۳۴]. - مالک در الموطأ آن را روایت کرده است. [۳۵]. - ج (۱) ص (۱۷۴-۱۷۹) ج (۲) ص(۱۱۵).