خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

درمیان پادشاهان و وزرایی که اسلام را یاری دادند، یک رافضی یافت نمی‏شود. رافضی‏ها کجا یافت می‏شوند؟

خلفای سه‌گانه که سرزمین‏ها را فتح کردند و دین را در سر تا سر زمین آشکار کردند، یک نفر رافضی همراه شان نبود.

پس از آنان، بنی‏امیه، با وجود انحراف زیادی از آنان درباره‎ی حضرت علی، و دشنام دادن به او توسط بعضی از آنها، بر شهرهای اسلام غالب شدند و شرق و غرب را زیر سلطه‎ی خود در آوردند و اسلام در زمان آنان بسیار با عزت‏تر از دوران پس از آنان بود.

درمیان پادشاهانی که اسلام را یاری کردند و آن را بر پا داشتند و با دشمنان اسلام جنگیدند هیچ رافضی یافت نمی‏شود. و درمیان وزرایی که دارای سیره و سرنوشت ستودنی هستند، کسی رافضی نیست.

بیشتر رافضی‏ها یا در میان منافقان ملحد و زندیق و یا در میان جاهلانی که علمی به منقولات و معقولات ندارند و در دشت‏ها و کوه‏ها بزرگ شده‌اند یافته‏اند و از مسلمانان به دور بودند و با اهل علم و دین همنشینی نداشتند، یافت می‏شوند. یا این که آنان را در میان اهل هوی و هوس که از این طریق قدرت و یا مالی به دست می‏آوردند و یا به نسب خود تعصب می‏ورزیدند همان کاری که مردم جاهلیت می‏کردند، یافت می‏شدند.

رافضی را درمیان بدترین گروه‏ها همچون نصیریه، اسماعیلیه و ملحدهای طرقیه می‏توان یافت.

درمیان آنان دروغ، خیانت و خلف وعده دیده می‏شود که بر نفاق آنان دلالت می‏کند همان‏گونه که در صحیحین به نقل از پیامبرجآمده که می‏فرماید: «آيَةُ الْمُنَافِقِ ثَلاَثٌ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ، وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ» [۱۷۱]. «نشانه‏ی منافق سه تاست: هرگاه سخن بگوید دروغ می‏گوید، هرگاه وعده دهد خلف وعده عمل می‏کند و هرگاه امانتی به او سپرده شود، در آن خیانت می‏کند».

این خصلت‏های سه گانه را در هیچ یک از گروه‏های اهل قبله به اندازه‎ی رافضی‏‌ها یافت نمی‏شود [۱۷۲].

[۱۷۱] تخریج آن در بحث دوستی خوارج با دشمنان خدا ذکر شد. [۱۷۲] ج(۱) ص(۲۲۳) ج(۴) ص(۴۱) ج(۳) ص(۲۵۸).