خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

مذهب سلف صالح درباره‎ی توحید اسماء و صفات و درباره‎ی قرآن و رؤیت خدا در جهان آخرت [۱۵]

مذهب سلف امت و امامان و بزرگان آنان این است که خداوند متعال به چیزی توصیف می‌گردد که خود او و رسول او، خدا را به آن توصیف کرده‏اند بدون این که تحریف یا تعطیلی صورت گیرد و بدون این که به آن کیفیت داده شود و به چیزی همانند گردد. آن دسته از صفاتی را که خداوند برای خود اثبات نموده، برایش اثبات می‏کنند و تشبیه کردن او به مخلوقات را نفی می‌کنند. صفات کمال را برایش اثبات و انواع همانندی و تشبیه را از او نفی می‏کنند. او را از نقص و تعطیل و از تشبیه و تمثیل مبرا می‏دانند. و این، اثبات صفات خدا بدون تمثیل و منزّه کردن او از صفات آفریده‌ها بدون تعطیل است: ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞ﴾[الشوری: ۱۱]. پاسخ به اهل تمثیل و ﴿وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشوری: ۱۱]. «و او شنوا و بینا است (و پیوسته بر کارگاه جهان نظارت می‌نماید)». این آیه پاسخ به اهل تعطیل است. و هر کس صفات خالق را همانند صفات مخلوق قرار دهد، دچار یک تشبیه ناپسند و مذموم شده است.

[۱۵] با اندکی تفصیل.