ایمان به آن و دیدگاه اهل سنت و اهل بیت دربارهی آن
مذهب اهل سنت و جماعت در این مبحث و مباحث دیگر همان چیزی است که کتاب و سنت بر آن دلالت میکند، و پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار و تابعین واقعی آنان نیز بر آن بودهاند. و آن مذهب این است که خداوند، خالق، پروردگار و صاحب هر چیزی است. و قطعاً تمام چیزهای قائم بر خود و صفات قائم بر آن، از جمله افعال بندگان و غیر افعال بندگان، همه داخل این امر قرار میگیرند.
خداوند بلندمرتبه هر چه بخواهد میشود و هر چه نخواهد نمیشود، و در هستی، چیزی وجود ندارد مگر به خواست و قدرت او. اگر چیزی بخواهد، مانعی برایش وجود ندارد، و چیزی را نمیخواهد مگر این که بر انجام آن قادر و تواناست.
خداوند متعال به هر چیزی که بوده و میشود، علم دارد و چیزی که به وجود نیامده میداند که اگر بود، چگونه میشد. افعال بندگان و مانند آن در این زیرمجموعه قرار میگیرند. خداوند قبلاً آنها را مقرر نموده است و آن چه از سعادت و شقاوت مردم صورت میگیرد، آن را نیز ثبت کرده است. پس اهل سنت ایمان دارند که خدا آفرینندهی هر چیزی است و بر هر چیزی تواناست و به هر چیزی که به وجود آمده، مشیت و خواست او تعلق میگیرد و به اشیاء قبل از این که به وجود آیند، علم دارد و برای آنها اندازهی مشخصی مقرر نموده و پیش از پیدایش شان آنها را مقدر نموده است.
روایات نقل شده از اهل بیت در اثبات صفات خدا قابل شمارش نیستند. ابن عباس بمیگوید: ایمان به قدر نظام توحید است، پس اگر کسی خداوند را یگانه و یکتا بداند و قدر را تکذیب کند، تکذیب او توحیدش را نقض میکند [۳۷].
[۳۷] ج (۲) ص(۷۳). نگا: مجموع الفتاوی ج(۸) ص(۴۵۹) و ج(۳) ص(۱۱۳). برخی مطالب مرتبط با قدر بیان شد.