توهین رافضیها به حضرت فاطمه ل
شیعیان و دیگران دربارهی حزن و اندوه حضرت فاطمه لبر پیامبر جمطالبی را ذکر میکنند که قابل وصف نیست. آنان معتقدند که او خانهی احزان را بنا کرد، با وجودی که آن، اندوه بر چیز از دست رفتهای است.
آنان بیتابی و حزن حضرت علی سو حضرت فاطمه برا به خاطر از دست رفتن اموال فدک و سایر میراث ذکر میکنند که این امر اقتضا میکند صاحب آن به دلیل از دست رفتن مال دنیا اندوهگین است. خداوند متعال فرموده است: ﴿لِّكَيۡلَا تَأۡسَوۡاْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا تَفۡرَحُواْ بِمَآ ءَاتَىٰكُمۡ﴾[الحدید: ۲۳]. «این بدان خاطر است که شما نه بر از دست دادن چیزی غم بخورید که از دستتان بدر رفته است، و نه شادمان بشوید بر آنچه خدا به دستتان رسانده است».
این رافضیها که جاهلترین مردم هستند، دربارهی افرادی که دوستشان دارند، اخبار مدح و تمجید را ذکر میکنند و دربارهی کسانی که با آنان دشمنی دارند، اخبار مذمت و نکوهش را ذکر میکنند، در حالی که عکس آنها بهتر و شایستهتر است.
از جملهی این موارد، مطالبی است که دربارهی حضرت فاطمهلاظهار داشتهاند که او وصیت نمود، شبانه دفن شود و کسی از آنان بر او نماز نخواند. مطالبی که کسی جز انسان نادان آنها را بر زبان نمیآورد، و به آنها استدلال نمیکند و چیزی که شایستهی فاطمه نیست به او نسبت نمیدهد. این روایت اگر صحیح باشد بیشتر شایستهی یک گناه مورد بخشش است تا یک سعی و تلاش مورد قدردانی [۱۳۲].
[۱۳۲]. - ج(۴) ص(۲۶۳) ج(۲) ص (۲۱۵).