بدگویی رافضیها از حضرت ابوبکر و حضرت عمر و سایر صحابه و امت اسلام به جز هم کیشان خودشان [۱۰۴]
رافضیها از بهترینِ اهل زمین از اولین و آخرین آنان پس از پیامبران و فرستادگان و از بهترین امتی که برای مردم پدیدار شده، بدگویی میکنند و آنان را بدترین مردم قرار میدهند و دروغها و گناههای بزرگی به آنان افترا میزنند و نیکیهای آنان را بدی به شمار میآورند. و به سوی بدترین کسانی که منتسب به اسلاماند و پیرو هوی و هوسهای خود هستند، -که رافضیها با تمام گروههایشان: اهل غلو، امامیه و زیدیه هستند- روی آوردهاند. در همهی گروههای منتسب به اسلام با وجود بدعت و گمراهی، بدتر از رافضیها وجود ندارد و کسی، جاهلتر، دروغگوتر، ظالمتر، نزدیکتر به کفر و فسق و فجور و عصیان و سرکشی و دورتر از حقائق ایمان از آنان وجود ندارد. رافضیها گمان میکنند که بندگان خالص و پاک خداوند هستند و بقیهی امت حضرت محمد جکافرند. آنان همهی امت را کافر و یا گمراه میدانند به جز طایفه و گروه خودشان که ادعا میکنند آنها طایفهی بر حق میباشند و بر هیچ گمراهی اجماع نمیکنند و آنان را بهترین و خالصترین فرزندان آدم قرار دادهاند.
مَثَل آنان همانند کسی است که به نزد تعداد زیادی گوسفند میآید و به او گفته میشود: بهترین این گوسفندان را به ما بده تا قربانی کنیم. او هم به طرف بدترین این گوسفندان که گوسفندی لاغر، لنگ، تک چشم و ضعیف که هیچ خوبی ندارد، میرود و میگوید: این بهترین این گوسفندان است و قربانی کردن جز با آن جایز نیست و سایر گوسفندان این گله گوسفند نیست بلکه خوکهایی هستند که باید کشته شوند و قربانی کردن آنها جایز نیست [۱۰۵].
[۱۰۴] رافضیها به جز چند نفر به همهی صحابه عیب و ایراد میگیرند. ج(۴) ص (۲۹). [۱۰۵] ج(۳) ص(۳۹،۴۰) ج(۴) ص(۲۹).