رافضیها سندهای متصل صحیحی ندارند
رافضیها به اسناد و سایر ادلهی شرعی و عقلی نمینگرند. از این رو هرگز اسناد متصل و صحیح ندارند بلکه هر اسناد متصل آنان حتماً در آن مواردی هست که معروف به دروغ یا درهمآمیختگی زیاد است. آنان در این مورد شبیه یهود و نصاری هستند، چون آنان اسناد ندارند و اسناد از خصائص و ویژگیهای این امت و از ویژگیهای اسلام، سپس در اسلام از ویژگیهای اهل سنت است. رافضیها کمتر از هر کس به مسائل عنایت و توجه دارند؛ چون آنان فقط چیزهایی را تصدیق میکنند که با هوی و هوس آنان موافق باشد، و علامت دروغ بودن یک خبر این است که با هوی و هوسشان مخالف باشد.
از این رو، عبدالرحمن بن مهدی میگوید: اهل علم چیزهایی را که به نفع آنان و چیزهایی که به ضررشان است مینویسند، اما اهل هوی و امیال فقط چیزهایی را مینویسند که به نفع شان باشد.
به علاوه، راویان اولیهی آنان بسیار اهل دروغ بودند، و احادیثشان به گروهی رسیده که صحیح را از ناصحیح تشخیص نمیدهند، و امکان تمایز بین آنها برایشان ممکن نیست مگر این که همهی آنها را تصدیق کنند، و یا همهی آنها را تکذیب کنند و استدلال بر آن با دلیلی دیگر غیر از اسناد است [۱۴۲].
[۱۴۲] ج(۴) ص(۱۱).