خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

رافضی‌ها ادعا می‏کنند که صحابه و پیروان آنها کافر و مرتد شده‏اند

رافضی‏ها از شدت جهل و گمراهی‏شان معتقدند، صحابه و تابعین آنان کافر و مرتد شدند و یهود و نصاری از آنان بهترند؛ چون کسی که در اصل کافر است از مرتد بهتر است. این مطلب را در تعدادی از کتاب‏هایشان دیده‏ام. این سخن بزرگ‏ترین دروغی است که به اولیاء پرهیزکار و حزب رستگار و سپاه پیروز خداوند نسبت داده شده است.

این ادعا و مانند آن بزرگ‏ترین مطالبی هستند که رافضی‏ها به واسطه‎ی آن‏ها از رسول خدا جعیب‏جویی می‏کنند همان‏گونه که مالک و دیگران گفته‏اند: این رافضی‏ها فقط می‏خواهند به رسول خداجعیب و ایراد بگیرند تا کسی بگوید: یک مرد بد، اصحاب بد دارد و اگر مرد صالحی بود، اصحاب او نیز صالح بودند.

از دلایلی که بر فساد این قول دلالت دارد این است که مرتد فقط به خاطر شبهه یا پیروی از هوای نفس از دین بازمی‏گردد، و معلوم و واضح است که شبهات و شهوات در اوایل اسلام شدیدتر بودند. پس کسانی که در زمان ضعف اسلام ایمانشان همانند کوه‏ها استوار بود، پس از ظهور و گسترش اسلام، ایمانشان چگونه خواهد بود؟!!.

اما شهوت خواه شهوت ریاست یا مال و یا کامجویی و یا سایر شهوات باشد، در صدر اسلام بهتر قابل پیروی بود. پس کسانی که از سرزمین و اموال خود رانده شدند و آن عزت و شرفی را که داشتند به خاطر حبّ خدا و رسول او با اختیار خود و نه به اجبار، رها کردند، چگونه برای دست یافتن به شرف و مال با خدا و پیامبر دشمنی می‏کنند؟! در حالی که آنان در شرایط قدرت خود برای دشمنی و وجود مقتضی برای دشمنی، با خدا و رسول او دشمنی نکردند بلکه با خدا و پیامبر دوستی کردند. حال که شرایط مقتضی برای دوستی، قوی و شرایط برای دشمنی، ضعیف شده است، چگونه آنان خلاف این امر را انجام می‏دهند؟! آیا جز کسی که گمراه‏ترین مردم است، چنین گمانی دارد؟... بنابراین به طور یقین معلوم می‏شود که این افراد هرگز آن‏چه که موجب بازگشت از دینشان می‏شود، برایشان ایجاد نشده ، و کسانی که پس از وفات پیامبر جمرتد شدند کسانی بودند که با زور شمشیر اسلام آوردند همانند یاران مسیلمه و اهل نجد [۱۰۶].

[۱۰۶] ج (۴) ص(۱۲۸).