جعفر بن محمد (صادق)
جعفر صادق س از بهترینهای اهل علم و دین است.
او از جدش، پدر مادرش ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر صدیق و محمد بن منکدر و نافع -غلام ابن عمر- و زهری و عطاء بن ابی رباح علم آموخت.
یحیی بن سعید انصاری، مالک بن انس، سفیان ثوری، سفیان بن عیینه، ابن جریج، شعبه، یحیی بن سعید قطان، حاتم بن اسماعیل، حفص بن غیاث و محمد بن اسحاق بن یسار از او روایت کردهاند.
عمرو بن ابی مقدام می‌گوید: وقتی من به جعفر بن محمد نگاه میکردم میدانستم که او از سلالهی پیامبران است. مالک از هیچ یک از ذریهی او روایت نکرده، فقط از جعفر نُه حدیث روایت کرده است. او از هم عصران ابوحنیفه است، و ابوحنیفه با وجود شهرت علمی جعفر از وی علم فرا نگرفت.
به طور کلی، این چهار امام: - مالک، شافعی، ابویوسف، و احمد- هیچ یک چیزی از قواعد فقه را از جعفر فرا نگرفته است. اما از او حدیث روایت کردهاند همانطور که از غیر او نیز چندین برابر آن روایت کردهاند، و حدیث زهری و حدیث جعفر صادق از لحاظ قوت و کثرت قابل مقایسه نیست. بخاری در مورد برخی از احادیث او به شک افتاده است، چون سخنی از یحیی بن سعید قطان دربارهی او به گوش بخاری رسیده است، پس از او حدیثی نیاورده است [۲۴۰].
[۲۴۰] ج(۲) ص(۱۵۴) ج(۴) ص(۱۴۳).