خاندان و یاران رسول الله صلی الله علیه وسلم

دروغگویی رافضی‌ها در روایت از رسول خدا ج

علمای نقل و روایت و اسناد بر این امر اتفاق نظر دارند که رافضی‏ها دروغگوترین طوایف و گروه‏ها هستند، و دروغ در میان آنان امری قدیمی و ریشه دار است. بنابراین، بزرگان اسلام امتیاز و ویژگی آنان را به کثرت دروغ‏گویی می‌دانند.

ابوحاتم رازی می‏گوید: شنیدم که یونس بن عبدالأعلی می‏گوید: أشهب بن عبدالعزیز گفت: از مالک درباره‎ی رافضی‏ها سؤال شد. گفت: «با آنها سخن مگو، و از آنها روایت مکن، آنها دروغگو هستند». ابوحاتم می‏گوید: حرمله برای ما روایت کرد و گفت: شنیدم که شافعی گفت: «کسی را ندیدم که آشکارتر از رافضی‏ها دروغ بگوید». مؤمل بن إهاب می‏گوید: شنیدم که یزید بن هارون می‏گفت: «از هر بدعت‏گذاری حدیث می‏نویسیم در صورتی که دعوت‏گر به بدعت خود نباشد بجز رافضی‏ها؛ چون آنان دروغ می‏گویند». محمد بن سعید اصبهانی می‏گوید: از شریک شنیدم که گفت: «علم را از هر کس که ببینی فرا گیر بجز رافضی‏ها، چون آنان حدیث وضع می‏کنند و آن را به عنوان دین و آئین خود می‏پذیرند».

این شریک همان شریک بن عبدالله قاضی، قاضی کوفه و از همتایان ثوری و ابوحنیفه است. او از جمله شیعیانی است که به زبان خود گفته که من شیعه هستم، و این گواهی او درباره‎ی رافضی‏هاست.

ابومعاویه می‏گوید: از اعمش شنیدم که می‏گفت: «مردم را دیدم که آنان را جز دروغگو نمی‏نامیدند، -یعنی یاران مغیره بن سعید را-». اعمش می‏گوید: «این را از جانب من ذکر نکنید، چون از آنان در امان نیستم که بگویند ما اعمش را همراه با یک زن دیده‏ایم».

این روایات و اخبار ثابت شده هستند که ابوعبدالله بن بطه در «الإبانة الکبری» و دیگران آن‏ها را روایت کرده‏اند.

مقصود در این جا این است که همه‎ی علما بر این امر اتفاق نظر دارند که دروغ در میان رافضی‏ها از همه‎ی فرقه‏ها و طوایف دیگر اهل قبله، آشکارتر و بارزتر است.

هر کس در کتاب‏های جرح و تعدیل که درباره‎ی اسامی راویان و نقل کنندگان احادیث تأمل کند همانند کتاب‏های یحیی بن سعید قطان، علی بن مدینی، یحیی بن معین، بخاری، ابوزرعه، ابوحاتم رازی، نسائی، ابوحاتم بن حبان، ابو احمد بن عدی، دارقطنی، ابراهیم بن یعقوب جوزجانی سعدی، یعقوب بن سفیان فسوی، احمد بن عبدالله صالح عجلی، عقیلی، محمد بن عبدالله بن عمار موصلی، حاکم نیشابوری، حافظ عبدالغنی بن سعید مصری و امثال این افراد که عالمان سرشناس و نقاد و آشنا به احوال و اسناد هستند، معتقدند که؛ دروغ در میان رافضیان از همه‌ی فرقه‌هایی که خود را جزو مسلمانان می‌دانند بیشتر است.

به طوری که صاحبان صحیح همچون بخاری از هیچ یک از قدمای شیعه همانند عاصم بن ضمره، حارث اعور، عبدالله بن سلمه و امثال آنان روایت نکردند با وجود این که این افراد از بهترین شیعیان هستند.

بلکه آنان فقط از اهل بیت همچون حضرت حسن و حضرت حسین و حضرت محمد بن حنفیه و کاتب او عبیدالله بن ابی رافع، یا از یاران ابن مسعود همچون عبیده سلمانی، حارث بن قیس یا افراد مشابه آنان روایت کرده‏اند. و این افراد از بزرگانِ نقل روایت و ناقدان آن هستند، و بیش از همه‎ی مردم از هوی و هوس دور و به حالات مردم آشناتر هستند، و بیشتر از همه حق را بهر زبان می‏آورند، و در مورد خداوند از سرزنش هیچ سرزنشگری نمی‏ترسند [۱۴۱].

[۱۴۱] ج(۱) ص(۱۶- ۱۸).