قواعد و رهنمودهای بیداری اسلامی

مثال سوم: موضع پیامبر ( ج ) در برابر مردی که انگشتر طلایی بدست کرده بود:

از عبدالله ابن عباسبروایت است که «پیامبر ج مردی را دید که انگشتر طلایی در دست کرده، آن را از دستش بیرون کشید و انداخت و فرمود: آیا یکی از شما به اخگری از آتش قصد می‌کند، و آن را در دست خود می‌گذارد، بعد از این که پیامبرج رفت به آن مرد گفته شد: انگشترت را بردار و از آن استفاده بکن، گفت: نه سوگند به خدا هرگز آن را برنمی‌دارم وقتی پیامبر ج آن را انداخته است» [۱۸].

نگاه کنید که پیامبر ج با فردی که مرتکب گناه شده بود، چگونه رفتار کرد، اگر داستان این مرد را با داستان بادیه‌نشین و معاویه بن حکم مقایسه کنید خواهید دید که فرق می‌کنند.

زیرا در این داستان کمی سختی مشاهده می‌شود، چون پیامبر ج خودش انگشتر را از دست آن مرد بیرون کشیده و به او هشدار داد که چیزی که تو در دست خود کرده‌ای اخگری از آتش جهنم است. بنابراین، باید دانست که هر سخنی جایی دارد.

[۱۸] بخاری به روایت عائشهلشماره (۲۲۲) الفتح (۱ / ۳۸۹)، کتاب الوضوء باب (۵۹).