«اگر در چیزی اختلاف کردید، آن را به خدا و پیامبرش برگردانید»
{۲۸} برای جلوگیری از اختلاف، ضوابط همکاری و فعالیت با دعوتگران به نظر شما چیست؟
بدون تردید ضابطه در این اختلاف بازگشت به آن چیزی است که خداوند ما را راهنمایی کرده است: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ فَإِن تَنَٰزَعۡتُمۡ فِي شَيۡءٖ فَرُدُّوهُ إِلَى ٱللَّهِ وَٱلرَّسُولِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ وَأَحۡسَنُ تَأۡوِيلًا ٥٩﴾[النساء: ۵۹] یعنی: «ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا و از پیغمبر اطاعت کنید و از کارداران و فرماندهان مسلمان خود فرمانبرداری نمایید و اگر در چیزی اختلاف داشتید، آن را به خدا و پیغمبر برگردانید، اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید، این کار برای شما بهتر و خوش فرجام‌تر است».
﴿وَمَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِ﴾[الشوری: ۱۰]. یعنی: «در هر چیزی که اختلاف داشته باشید داوری آن به خدا واگذار می‌گردد».
پس در مورد کسی که از جادۀ صواب در عقیده و یا در عمل منحرف شده است، یعنی در امور علمی و عملی، وظیفۀ ما این است که با او مناقشه کنیم تا حق برایش روشن گردد و به حق بازگردد، اما در مورد اشتباهات چنین فردی ما باید اشتباه را بیان کنیم و به اندازۀ توان از آن تحذیر کنیم و با وجود این ما نباید از خداوند ناامید بشویم، زیرا خداوند اقوامی را که دارای بدعت‌های بزرگی بوده‌اند، هدایت نموده و آن‌ها را به حق بازگردانده و آن‌ها به اهل سنت گرویده‌اند و بر هیچیک از ما پوشیده نیست که در مورد ابوالحسن اشعری/مشهور است که او تا چهل سال با گروه معتزله بود، بعد برای مدتی کمی بهتر شد پس از آن خداوند او را به راه راست و مذهب امام احمد که مذهب اهل سنت و جماعت است، هدایت نمود. پس خلاصه این که مسائل عقیدتی مهم است و باید در آن یکدیگر را نصیحت نمود، همانطور که در امور عملی خیرخواهی و نصیحت واجب است.