«ابتدا باید خودمان را اصلاح کنیم»
{۱۹} تفسیر آیۀ ﴿عَلَيۡكُمۡ أَنفُسَكُمۡۖ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡ﴾[المائدة:۱۵۰]. یعنی: «مواظب خود باشید هنگامی که شما هدایت یافتید، گمراهی گمراهان به شما زیانی نمی‌رساند» چیست؟ و نظر شما در این مورد چیست؟
* نظر من همان است که خدا فرموده، خداوند ما را دستور داده که خودمان را اصلاح کنیم و صلاح و درستکاری خودمان را حفظ کنیم و اگر کسی از مردم گمراه شد گمراهی او به ما ضرری نمی‌دهد، همانطور که خداوند به پیامبرش فرموده است: ﴿فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣ فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ ٢٤﴾[الغاشیة: ۲۱- ۲۴]. یعنی: «تو پند و اندرز بده و یادآوری کن، چرا که تو تنها پنددهنده و یادآوری‌کننده‌ای و بس تو بر آنان چیره و مسلط نیستی. اما کسی که پشت کند و کفر ورزد، خداوند بزرگ‌ترین عذاب را بدو می‌رساند» پس هرگاه انسان هدایت را در پیش گرفت، هرکسی سرپیچی نماید به او ضرری نخواهد رسید، اما اگر مردم برای تغییر منکر اقدام نکنند، نزدیک است که خداوند همه را به عذاب خود گرفتار نماید، آنگونه که فرموده است: ﴿وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ ٢٥﴾[الأنفال: ۲۵]. یعنی: «خویشتن را از بلا و مصیبتی به دور دارید که تنها دامن‌گیر کسانی نمی‌گردد که ستم می‌کنند و بدانید که خداوند دارای کیفر سخت و مجازات شدید است».
بله افرادی که مرتکب گناه می‌شوند، در قیامت به تو هیچ ضرری نخواهند رساند، نه از نیکی‌هایت کم می‌کنند و نه به گناهانت می‌افزایند، مگر این که در وظیفۀ خود یعنی دعوت‌دادن به راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر کوتاهی نمایی آنگاه برایت ضرر خواهد بود، اما این زیان از طرف آن‌ها به تو متوجه نشده، بلکه از طرف خودت هست، چون وظیفه‌ای که خداوند بر تو واجب گردانده انجام نداده‌ای و خودت هدایت نشده‌ای و خداوند هدایت‌شدن را شرط قرار داده است و فرموده: ﴿لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡ﴾یعنی: «هنگامی که شما هدایت یافتید، گمراهی گمراهان به شما زیانی نمی‌رساند».
و مشخص است که کسی دعوت‌دادن به راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر را با وجود این که بر او واجب است ترک نماید، چنین فردی به طور کامل هدایت نشده است.