قاعدۀ یازدهم: مقیدکردن احساسات به مقتضای شرع و عقل
برای این بیداری و حرکت مبارک لازم است که احساسات آنها را از تعقل و اندیشه و از حرکت به مقتضای شریعت باز ندارد، زیرا اگر احساس و شور به مقتضای شرع و تعقل مقید نشود به طوفانی مبدل میشود که ضرر آن بیشتر از فایدهاش خواهد بود. بنابراین، ما باید دوراندیش باشیم، منظور این نیست که در برابر باطل سکوت را اختیار کنیم یا باطل را تایید کنیم، بلکه میخواهم این را بگویم که باید از در وارد خانه شویم و به اندازۀ توان خود تلاش کنیم تا برای از بینبردن و نابودکردن باطل از حکمت استفاده کنیم، زیرا راه حکمت گرچه ممکن است طولانی باشد، اما نتیجه و بازده آن برای همه رضایت بخش خواهد بود، شاید بعضی وقتها شور و هیجان شعلههای آتش باطل را فرو نشاند و خاموش کند، اما آتش زیر خاکستر که در آینده روشن خواهد شد را نمیتواند خاموش کند. بنابراین، برادرانم و فرزندان جوان اصحاب این حرکت و بیداری را به تأنی و آرامی و دوراندیشی و تعقل فرا میخوانم و از آنها میخواهم که همۀ اقدامات خود را به مقتضای شریعت ودر چهارچوب سنجیده و ارزیابی نمایند و بیاندیشند که پیامبر ج در دعوت و تغییر منکر از چه حکمتی استفاده میکرد تا از او الگو برداری نیکو را انجام دهند، زیرا پیامبر ج بهترین الگو میباشد.
و به برادرانم و جوانان بیداری اسلامی میگویم که: وقتی ما میخواهیم امت اسلامی را از خواب و غفلت بیدار کنیم، بر ما لازم است که بر پایۀ اساسهای محکم و برنامههای ثابتی حرکت کنیم: زیرا ما میخواهیم که حکمت برای خدا باشد، و میخواهیم که دین خدا در زمین خدا و بر بندگان خدا حکم باشد، و این هدف بسیار بزرگی است که تنها با احساسات و شور و هیجان بدست نخواهد آمد، پس لازم است احساسات خود را پابند شرع و عقل بکنیم.