قواعد و رهنمودهای بیداری اسلامی

دعوتگر باید به راه خدا دعوت دهد گرچه مردم او را مسخره کنند

{۵۷} حکم افرادی که من آن‌ها را دعوت می‌دهم، و آن‌ها مرا مسخره می‌کنند، چیست؟

و آیا جایز است که با آن‌ها قطع رابطه کنم، چون آن‌ها می‌گویندکه: دعوت تو باید فقط برای خویشاوندان باشد؟

* بر دعوتگر لازم است که دعوت بدهد، گرچه مردم او را مسخره کنند، اولین پیامبر نوح÷قومش او را مسخره می‌کردند، اما او می‌گفت: ﴿إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ﴾[هود: ۳۸]. یعنی: «اگر شما ما را مسخره می‌کنید، ما هم همانگونه شما را مسخره می‌کنیم».

و همۀ این فرمودۀ الهی را شنیده‌اند که فرموده است: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ ٢٩ وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ ٣٠ وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ ٣١ وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ ٣٢ وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ ٣٣ فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ ٣٤ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ ٣٥﴾[المطففین: ۲۹- ۳۵]. یعنی: «گناهکاران پیوسته به مؤمنان می‌خندیدند، و ایشان را ریشخند می‌کردند، و هنگامی که مؤمنان از کنار ایشان می‌گذشتند با اشارات سر و دست و چشم آنان را مورد تمسخر و عیب‌جویی قرار می‌دادند، و هنگامی گناهکاران به میان خانواده‌های خود برمی‌گشتند، شادمانه باز می‌گشتند، و هنگامی که مؤمنان را می‌دیدند، می‌گفتند: این‌ها قطعاً گمراه و سرگشته‌اند، و حال این که بزه‌کاران برای نگهبانی مؤمنان و پاییدن کردارشان فرستاده نشده بودند، لذا امروز مؤمنان به کافران می‌خندند، و ریشخندشان می‌کنند بر تخت‌های مجلل تکیه می‌زنند و می‌نگرند».

پس بر تو لازم است که آن‌ها را دعوت بدهی، گرچه تو را مسخره کنند، اما به نظر من اگر شما چنین افرادی را یکی یکی و جدا جدا دعوت بدهی، بهتر است یعنی یکی از آن‌ها را گرفته و به تنهایی به راه خدا دعوت بده، تا بتوانی اینگونه جمع آن‌ها را از هم بپاشی، و شاید این نوعی از حکمت در دعوت باشد.