«در صورت مصلحت دیدار گناهکاران در خانه‌هایشان جایز است»
{۴۶} آیا برای دعوتگر جایز است که مردم را دعوت بدهد، در حالی که آن‌ها منکرات را انجام می‌دهند؟ و آیا دیدارکردن گناهکاران در خانه‌هایشان به قصد دعوت‌دادن آن‌ها به راه خدا جایز است؟
* دعوت همانگونه که خداوند دستور داده، باید با حکمت باشد، پس اگر انسان بداند که دعوتش در این محل یا در این وقت مناسب و نتیجه بخش است، پس دعوت بدهد، حتی اگر با آمدن به اماکن گناهکاران باشد، و مؤرخین ذکر کرده‌اند که پیامبرج در موسم حج پیش مردم در خانه‌هایشان می‌آمد و آن‌ها را دعوت می‌داد، و وقتی که آن‌ها در پیاده روها هستند یا در سرگرمی مشغول‌اند، در هرحال باید آن‌ها را دعوت داد، و اگر دعوتگر مصلحت می‌بیند، آن‌ها را در جمع و مجلس دعوت دهد، و نیز می‌تواند که آن‌ها را یکی یکی دعوت دهد و باید سعی نماید، سران و بزرگان‌شان را دعوت دهد، زیرا وقتی سران و بزرگان اصلاح شوند، اتباع و پیروان‌شان هم اصلاح خواهند شد، و اگر نمی‌تواند در دعوت عمومی بزرگان و سران را دعوت دهد سعی کند به خانه‌هایشان و یا جایی دیگر که مناسب است برود و آن‌ها را دعوت دهد.
مهم این است که انسان اگر به حکمتی که خداوند ما را به آن راهنمایی نموده و دستور داده است پایبند باشد به خیر و خوبی بزرگی دست پیدا نموده است: ﴿يُؤۡتِي ٱلۡحِكۡمَةَ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُؤۡتَ ٱلۡحِكۡمَةَ فَقَدۡ أُوتِيَ خَيۡرٗا كَثِيرٗا﴾[البقرة: ۲۶۹]. یعنی: «حکمت و فرزانگی را به هرکس که بخواهد می‌دهد و به هرکس حکمت و فرزانگی داده شود، بی‌گمان خیر فراوانی بدو داده است».