قواعد و رهنمودهای بیداری اسلامی

دعوتگر به سوی خدا جز اصلاح برادرانش چیزی دیگر نمی‌خواهد

{۵۳ من وقتی خانواده و برادرانم را نصیحت می‌کنم، آن‌ها نمی‌پذیرند و سخنم را قطع می‌کنند، و برایم سخت می‌گذرد، من باید چکار کنم؟

* این چیزی است که خیلی پیش می‌آید، و بسیاری به این شکل تو گرفتار‌اند، و مردان و زنان زیادی از این مشکل شکایت دارند، به خاطر این است که بعضی از مردم وقتی به راه خدا دعوت داده می‌شوند، گمان می‌کنند که هدف دعوتگر فقط این است که او را تحت سلطه و تابع دستور خویش قرار دهد و یا از او انتقام بگیرد، و چنین گمان‌هایی بی‌شک از طرف شیطان به ذهن وارد می‌شود.

هدف دعوتگر به راه خدا جز اصلاح و هدایت برادرانش به حق، چیزی دیگر نیست. بنابراین، من به این پرسشگر محترم می‌گویم که: صبر کن و از خداوند چشمداشت پاداش داشته باش، و بدان که هر آزاری به تو در راه دعوت می‌رسد به خاطر آن خداوند به تو پاداش می‌دهد، و اگر دعوت دعوتگر مورد پذیرش مردم واقع شود، او وظیفۀ خویش را انجام داده و به خاطر هدایت‌شدن مردم خداوند به او پاداش نیک خواهد داد، زیرا پیامبر ج به علی بن ابی طالبسفرموده است: «به آرامی به راهت ادامه بده، سوگند به خدا اگر خداوند به وسیلۀ تو یک نفر را هدایت کند، برایت از شتران سرخ‌مو بهتر است» [۵۹].

و اگر سخن دعوتگر مورد قبول واقع نشود، و در راه خدا دچار اذیت و آزار شود، خداوند به او دو پاداش خواهد داد، یکی پاداش دعوت‌دادن به راه خدا، و یکی پاداش اذیت‌شدن در راه خداوند متعال.

پیامبران ‡مورد اذیت و آزار قرار گرفتند، اما صبر نمودند، همانطور خداوند متعال به پیامبرش فرموده است: ﴿وَلَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَىٰ مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّىٰٓ أَتَىٰهُمۡ نَصۡرُنَا﴾[الأنعام: ۳۴]. یعنی: «پیغمبران فراوانی پیش از تو تکذیب شده‌اند و در برابر تکذیب‌ها شکیبائی کرده‌اند، و اذیت و آزار شده‌اند تا یاری ما ایشان را دریافته است».

و تو ای برادر بزرگوار، نباید اذیت و آزاری که از طرف مردم به تو در راه دعوت به خدا می‌رسد، تو را از گفتن حق باز دارد، یا باعث عقب‌نشینی تو از میدان دعوت شود، زیرا فردی به چنین حالتی گرفتار می‌آید که ایمانش راسخ و محکم نباشد، همانطور که خداوند متعال فرموده است: ﴿وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِيَ فِي ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ كَعَذَابِ ٱللَّهِ﴾[العنکبوت: ۱۰]. یعنی: «در میان مردم کسانی هستند که می‌گویند: ایمان آورده‌ایم، اما هنگامی که به خاطر خدا مورد اذیت و آزار قرار گرفتند شکنجه مردمان را همسان عذاب خدا می‌شمارند».

من به این برادر سفارش می‌کنم که دعوت‌دادن به راه خدا را ادامه دهد و ناامید نشود. و به خانواده‌اش توصیه می‌کنم که باید حق را بپذیرند، چه گویندۀ آن از آن‌ها کوچک‌تر باشد یا هم سن آن‌ها یا بزرگ‌تر از آن‌ها باشد.

[۵۹] برای تخریج این حدیث به صفحۀ (۱۴) مراجعه کنید.