شاگردان مکتب نبوت

جایگاه او نزد اصحاب و تابعین

ابوالبختری می‏گوید: نزد علی آمدیم و از اصحاب رسول خدا صپرسیدیم. گفت: از کدامیک از آنها سؤال می‏کنید. گفتیم از ابن مسعود. گفت: به قرآن و سنت آگاهی کافی دارد و همین او را بس است. گفتیم ابوموسی؟ گفت: وارد دریای علم شد و از آن بهره کافی برد[۴۳].

اسود بن یزید می‏گوید: در کوفه داناتر از علی و ابوموسی ندیدم[۴۴].

ابوموسی فقیهی هوشیار، با هیبت، ارزشمند و عادل در افتاء و قضاوت بود.

مسروق می‏گوید: درمیان صحابه شش نفر خوب قضاوت می‏کردند: عمر، علی، ابن مسعود، اُبیّ، زید و ابوموسی[۴۵].

شعبی می‏گوید: قاضیان امت: عمر، علی، زید و ابوموسی هستند[۴۶].

صفوان بن سلیم می‏گوید: در زمان رسول الله صکسی در مسجد فتوی نمی‏داد جز: عمر، علی، معاذ و ابوموسی[۴٧].

انس می‏گوید: اشعری من را نزد عمر فرستاد. عمر به من گفت: ابوموسی اشعری چگونه بود وقتی از آنجا آمدی. گفتم: به مردم قرآن می آموخت. عمر گفت: او زیرک است ولی به خودش بازگو مکن[۴۸].

عمر قدر و منزلت ابوموسی را ارج می‏نهاد و به او چنان اعتمادی داشت که جز خدا کسی آن را نمی‏دانست.

شعبی می‏گوید: عمر وصیت کرد هیچ امیری را بیشتر از یک سال در مقامش حفظ نکنید. ولی ابوموسی را چهار سال در مقامش باقی بگذارید[۴٩].

ابوموسی مستحق چنین اعتمادی از سوی عمر بود. عمر ابوموسی را فرماندار بصره و عثمان او را به فرمانداری کوفه منصوب کرد.

[۴۳] ارنؤوط می‏گوید: راویان آن موثق هستند، تاریخ الفسوی ۲/۵۴۰. [۴۴] ابن عساکر ۴۴٩ به نقل از السیر ذهبی ۲/۳۸۸. [۴۵] ار نؤوط می‏گوید: اسناد حدیث صحیح است، تاریخ دمشق ابوزرعه ۱٩۲۲، ابن عساکر، ۵۰۰. [۴۶] ابن عساکر، ۵۰۱ به نقل از السیر ذهبی ۲/۳۸٩. [۴٧] ابن عساکر۵۰۱ به نقل از السیر ذهبی، ۲/۳۸٩. [۴۸] ارنؤوط می‏گوید: راویانش موثق هستند. ابن سعد ۴/۱۰۸، تاریخ ابن عساکر ۵۰۶-۵۰٧. [۴٩] ابن عساکر ۵۲۲ به نقل از السیر ذهبی ۲/۳٩۱.