شاگردان مکتب نبوت

علی و سپاسگزاری او از خداوند

علی بن ابی طالب سوقتی که از توالت بیرون می‏آمد، دستی بر شکمش می‏کشید و می‏گفت: عجب نعمتی است اگر مردم قدرش را می‏دانستند[۱٩٩].

از علی سنقل شده که به مردی از اهل همدان گفت: نعمت به شکر وصل است و شکر نیز با زیاد شدن وصل است و این‌ها با هم مقرون هستند، پس خداوند متعال هیچگاه ازدیاد را قطع نمی‏کند، تا زمانی که شکر قطع نشود[۲۰۰].

[۱٩٩] عدة الصابرین، ص۱۲۲. [۲۰۰] الشکر، ابن ابی الدنیا.