فرار به سوی خدا
وقتی که رسول الله صدید که اصحابش بلا و سختی زیادی را تحمل میکنند و او خودش بخاطر جایگاهی که نزد خدا و عمویش ابوطالب دارد، سالم است، و نمیتواند که مانع آزار و اذیت دیدن آنها شود به آنها گفت: به سرزمین حبشه بروید، چرا که در آنجا پادشاهی دادگر حکومت میکند و آنجا سرزمین راستگویان است تا اینکه خداوند گشایشی برای شما حاصل کند[۳۲۳].
پس اصحاب رسول الله صاز ترس فتنه به سرزمین حبشه رفتند، و از ترس دینشان فرار کردند، و این اولین هجرت در اسلام بود. وقتی که قریش دیدند که اصحاب رسول الله صدر امنیت و سلامت به حبشه رسیدهاند و در آنجا ساکن شدهاند، با هم تصمیم گرفتند که عدهای را نزد نجاشی بفرستند و آنها را برگردانند، تا آنها را دچار فتنه کنند و از محل امن و آرام آنجا بیرون کنند. سپس عبدالله بن ابی ربیعه و عمرو بن عاص بن وائل را همراه با هدایایی نزد نجاشی فرستادند[۳۲۴].
[۳۲۳] ابن اسحاق و ابن کثیر در البدایة ۳/۶۶ به نقل از السیرة ابن هشام ۱/۲۶۶. [۳۲۴] السیرة، ابن هشام، ۱/۲٧۵.