شاگردان مکتب نبوت

خداوند به وسیله این قران جایگاه اقوامی را بالا می‏برد

از میان این افرادی که خداوند متعال شأن و منزلت آنها را بالا برد، عبدالله بن مسعود بود، همان کسی که همراه پیامبر صبود و قرآن را همچنانکه نازل شده بود از او یاد گرفت تا جایی که در خواندن قرآن و علوم آن یکی از بزرگان صحابه شد که پیامبر صاصحابش را توصیه می‏کرد که قرآن را از عبدالله بن مسعود بیاموزند.

مسروق می‏گوید: نام عبدالله نزد عبدالله بن عمرو یاد شد و او گفت: عبدالله بن مسعود مردی بود که از زمانی که این حدیث را از رسول الله صشنیدم، او را دوست دارم، که رسول الله صفرمود: قرائت قرآن را از چهار نفر بیاموزید: از عبدالله بن مسعود - با او شروع کرد - سالم مولای ابوحذیفه، اُبی بن کعب و معاذ بن جبل[۲۵٩].

چرا ابن مسعود در چنین جای‌گاهی نباشد، در حالی که قرآن را مستقیماً از زبان خود پیامبر صشنیده است و آن را از چشمه گوارای او یاد گرفته است... برای درک بهتر منزلت او تصور کنید که قرآن را از زبان کسی که بر او نازل شده، می‏شنوید.

ابن مسعود سمی‏گوید: قسم به خدایی که معبود به حقی غیر از او نیست، هر سوره‏ای که از قران نازل شد، من می‏دانم که کجا نازل شده است، و هر آیه‏ای که نازل شده می‏دانم که در مورد چه کسی نازل شده است، و اگر بدانم که کسی در کتاب خداوند از من عالم‌تر است سوار بر شتر می‏شوم تا به او برسم[۲۶۰].

شقیق بن سلمه می‏گوید: ابن مسعود سسخنرانی می‏کرد و می‏گفت: قسم بخدا هفتاد و چند سوره را از زبان خود پیامبر صگرفتم. قسم بخدا اصحاب پیامبر صمی‏دانند که من عالم‌ترین آنها به کتاب خدا هستم، اما بهترینشان نیستم.

شقیق می‏گوید: در آن حلقه‏ها و جمع‌ها می‏نشستم و به آنچه که می‏گفتند گوش می‏دادم و هیچگاه نشنیدم که کسی سخن او را رد کند و چیزی غیر از آن بگوید[۲۶۱].

[۲۵٩] بخاری ۳٧۵۸؛ مسلم ۲۴۶۴؛ ترمذی ۳۸۱۰. [۲۶۰] بخاری ۵۰۰۲؛ مسلم۲۴۶۲. [۲۶۱] بخاری۵۰۰۰، مسلم۲۴۶۲.