جنگ تاریخی او در یمامه همراه با مسلیمه کذاب
بعد از اینکه عکرمه بن ابوجهل و شرحبیل بن حسنه در غلبه بر فتنه مرتدان یمامه شکست خوردند، خالد به سوی آنها رفت. یک شب قبل از رسیدن به سپاه مسیلمه، بر مفرزه از بنی حنیفه به امارت مجاعه بن مراره حنفی حمله برد که نیروی آن در حدود سی یا چهل سوارکار بود. آنها را اسیر کرد و یاران مجاعه کشته شدند و از کشتن یکی از آنان به دلیل شرف و بزرگی او صرف نظر کرد و آن دو گروه در عقرباء با هم مواجه شدند و جنگ سختی در گرفت، و نُه شمشیر در دست خالد شکسته شد و جنگی در گرفت که نظیر آن قبلاً دیده نشده بود و مسلمانان شکست خوردند، تا جایی که بنی حنیفه وارد خیمه خالد شدند ولی مسلمانان برگشتند و جنگیدند و خالد گفت: ای مردم جدا شوید تا مشکل هر قسمتی را بیابیم و تا بدانیم که از کجا به ما حمله میشود. بعد از تلاش و مبارزه سخت پیروزی از آن دین خدا بود و سیزده هزار مسلمان بر نیروی چهل هزار نفری مسلیمه یا بیشتر پیروز شدند و در جنگ یمامه از بنی حنیفه چهارده هزار نفر کشته شدند و هفت هزار نفر دیگر نیز کشته شدند و دشمن خدا یعنی مسلیمه نیز کشته شد و از مسلمانان (۳۶۰) نفر از مهاجرین و انصار و (۳۰۰) نفر از مهاجرین غیر از اهل مدینه و (۳۰۰) نفر از تابعین و (۵۰۰) نفر از قاریان کشته شدند که مجموع تمام کشته شدگان مسلمان (۱۲۰۰) نفر بود که نسبت شهدای مسلمانان به کشته شدگان مشرکان شش درصد بود و این جزو گواراترین پیروزیها بود.
مرحبا بر تو ای خالد که میخواستی مسلیمه را بکشی و در هنگام سختی از کسی کمک نگرفتی و میگفتی: کسی از پشت سر من نیاید و آن کافر نتوانست در مقابل تو پایداری کند.
خالد در جنگ با مرتدان به سختی جنگید... مرحبا بر ابوبکر آنگاه که گفت: من شمشیری را که خداوند علیه کافران کشیده است در نیام نخواهم کرد[٩۶].
[٩۶] طبری ۲/۵۰۳؛ ابن اثیر ۲/۱۳٧ به نقل از صلاح الامة.