شاگردان مکتب نبوت

صاحب پرچمی که خداوند خیبر را توسط او فتح کرد

این علی ساست که در جنگ خیبر رسول الله صبرای او شهادت داد که او خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند، و خداوند خیبر را توسط او فتح خواهد کرد.

از سهل بن سعد سنقل شده که رسول الله صدر جنگ خیبر گفت: فردا این پرچم را به دست کسی خواهم داد که خداوند خیبر را به دست او فتح می‏کند و خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند، سهل می‏گوید: مردم آن شب در این فکر بودند که فردا پرچم به دست کدامیک از آنها داده می‌شود؟ وقتی که صبح شد همگی نزد رسول الله صآمدند و از او خواستند که پرچم را به آنها بدهد، پیامبر صاز علی سرا جویا شد، به ایشان گفتند که چشمش درد می‏کند، رسول الله صآب دهانش را در چشمش انداخت و برای او دعای شفا کرد، علی سکاملا خوب شد و گویی که اصلاً دردی نداشت و پرچم را به او داد. علی گفت: ای رسول خدا، آیا با آنها بجنگم تا اینکه مثل ما ‏شوند؟ گفت: آرام و آهسته وارد محوطه آنها می‏شوی. سپس آنها را به اسلام دعوت می‏کنی و حق خداوند را برای آنها توضیح می‏دهی، قسم به خدا اگر خداوند یک نفر از آنها را توسط تو هدایت کند اجر این کار برای تو بهتر از شتران سرخ رنگ است[۱٧۶].

از ابوهریره سنقل شده که رسول الله صدر جنگ خیبر گفت: این پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خداوند فتح را توسط او انجام می‏دهد. عمر بن خطاب گفت: بجز آن روز هیچ وقت دیگر آرزوی فرماندهی و امارت نکردم. راوی می‏گوید: مردم به سمت رسول الله صهجوم آوردند به امید اینکه پرچم را به آنها بدهد. سپس رسول الله صعلی بن ابی‏طالب را فرا خواند و گفت: مستقیم به سوی آنها برو تا خداوند فتح را بر دستان تو انجام می‏دهد. علی سچند قدمی که حرکت کرد ایستاد و گفت: ای رسول خدا بر چه اساسی با این مردم بجنگم؟ گفت: با آنها بجنگ تا به یگانگی خداوند و رسالت محمد صایمان بیاورند. اگر این کار را کردند، خون و اموال آنها جز به حق بر تو حرام است و حسابشان با خداست[۱٧٧].

و بخاری از سلمه نقل کرده که گفت: در جنگ خیبر علی از پیامبر صبه دلیل چشم دردی که داشت عقب افتاده بود، علی سگفت: من از رسول الله صبجا مانده‏ام؟! سپس علی سبه پیامبر صملحق شد، وقتی که شب فتح خیبر فرا رسید رسول الله صفرمودند: فردا این پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند، یا اینکه فرمودند: خدا و رسولش را دوست دارد و خداوند فتح خیبر را به فرمانده‏ای او انجام می‏دهد، راوی می‏گوید: ما نزد علی سبودیم و امیدوار بودیم که پرچم را به ما بدهد، وقتی که علی سنزد پیامبر صآمد ایشان پرچم را به دست او داد و خداوند فتح را بر دست او انجام داد[۱٧۸].

از ابوسعید خدری سنقل شده که گفتند: رسول الله صپرچم را به اهتزاز در آورد و فرمود: چه کسی آن را می‏گیرد و حقش را ادا می‏کند، فلانی آمد و گفت: من. فرمود: خیر. پس مرد دیگری آمد و گفت: من، پیامبر فرمودند: خیر. پیامبر صفرمود: قسم به کسی که محمد را اکرام کرده است، پرچم را به دست کسی می‏دهم که فرار نمی‏کند، بگیر ای علی. سپس علی سبه سوی خیبر تاخت تا اینکه خداوند خیبر و فدک را بر دستان او فتح کرد و با به غنیمت بردن محصولات کشاورزیشان برگشت[۱٧٩].

در حدیث سلمه بن اکوع در مسلم آمده است که گفت: رسول الله صمرا به دنبال علی سفرستاد، او را در حالی یافتم که چشم درد داشت، پیامبر صفرمود: این پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد، و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند. گفت: پس علی را که چشم درد داشت، آوردم تا به رسول الله صرسیدیم و او در چشمان علی تف کرد تا چشمش خوب شود و پرچم را به او داد.

آنگاه مرحب از لشکر مشرکین فریاد زد و گفت:

خیبر شاهد است که من مرحب هستم و خواهان سلاح و قهرمان با تجربه‏ای هستم.

و به هر جنگی که روی کرده‏ام، شعله‏ور شده‏ام.

سپس علی سدر جوابش گفت: من همانم که مادرم مرا حیدر (شیر) نامید مانند شیر در جنگل‌های بد منظر که بسیار باتجربه و کارآزموده است.

گفت: پس علی ضربه‏ای بر سر مرحب زد و او را کشت و فتح بر دست او انجام شد[۱۸۰].

مرحب از سوارکاران یهود بود که به عبری بر شمشیرش نوشته شده بود:

این شمشیر مرحب است هر کس طعم آن را بچشد، هلاک می‏شود.

سپس علی ضربه‏ای به او زد و سرش را دو نیم کرد و شمشیرش روی زمین افتاد.

قبل از کشتن او، علی برادرش حارث را کشته بود و علی با فرمانده یهودیان بعد از آنکه با زبیر مبارزه کرد، جنگید و این فرمانده چابک عامر نام داشت که علی او را در مقابل قلعه کشت. رسول الله صگفت: وقتی که عامر ظاهر شد، پنج ذرع بود؟ و او بسیار قد بلند و درشت بود وقتی که ندای جنگ سر داد؛ دو زره داشت و لباسی آهنی پوشیده بود فریاد می‏زد: چه کسی با من مبارزه می‏کند؟ مردم از او دور می‏شدند و علی با او جنگید و چند ضربه به او زد و هیچ صدمه‏ای به او نرسید تا اینکه ساق پایش را زد و افتاد و سلاحش را برداشت[۱۸۱]. و خداوند قلعه ناعم را بر دست او فتح کرد که یکی از قویترین قلعه‏های خیبر بود. خوشا به حال چنین صفحات نورانی که تا زمانی که روح در بدنمان است، آن را فراموش نمی‏کنیم.

علی سهمراه پیامبر صزندگی کرد و از علم و زهد و اخلاق والای او اقتباس کرد تا اینکه پیامبر صفوت کرد و بسیار برای او ناراحت شد. چرا که او دوست و رسولی را از دست داد، که بسیار مراقب او بود و از رحمت و علم و مهربانی او بسیار بخشیده بود، و حتی نور چشمان و میوه قلبش فاطمه لرا نیز به او داد.

بعد از وفات پیامبر صعلی سهمراه و یاور خلیفه راشد، ابوبکر سباقی ماند و ابوبکر قدر او را می‏شناخت و در کارهای بزرگ با او مشورت می‏کرد و بسیار به سوی علی می‏رفت و می‏گفت: ای ابوالحسن برای ما فتوا بده.

و هنگامی که ابوبکر سفوت کرد و عمر امیرالمؤمنین شد، او نیز همچنان قدر و جایگاه علی سرا می‏دانست و از فقه و ذکاوت و بصیرت او استفاده می‏کرد و می‏گفت: اگر علی نبود، عمر هلاک می‏شد.

وقتی که عمر سشهید شد و عثمان امور مسلمانان را به دست گرفت و امیرالمؤمنین شد، با علی سمشورت می‏کرد و از او یاری و نصیحت می‏خواست، تا اینکه عثمان به قتل رسید و درهای فتنه گشوده شد و علی با وجود اینکه خواهان ولایت نبود، خلافت را به دست گرفت.

فتنه‏ای میان او و معاویه بایجاد شد.

حافظ ابن کثیر /می‏گوید: آنچه که میان معاویه و علی بعد از قتل عثمان پیش آمد، ناشی از اجتهاد و رأی بود که میانشان جنگ بزرگی در گرفت و حق با علی بود، و معاویه از دیدگاه جمهور علمای قدیم و جدید معذور بود و احادیث صحیح در اسلام شاهد این دو گروه است[۱۸۲].

ما مطمئن هستیم که صحابه همگی عادل هستند و آنها تا زمانی که در این دنیای ناچیز زندگی کرده‏اند تنها برای خدا و یاری دین او بوده است. خداوند از همه آنها راضی و خشنود باشد و ما را با آنها در بهشت و قرارگاه رحمتش همنشین گرداند.

[۱٧۶] بخاری ۴۲۱۰، مسلم۲۴۰۶، نسائی در فضائل الصحابة ۴۶. [۱٧٧] مسلم ۲۴۰۵، احمد۲/۳۸۴ و طیالسی ۲۴۴۱. [۱٧۸] بخاری۳٧۰۲، مسلم ۲۴۰٧. [۱٧٩] احمد، ۳/۱۶ در فضائل الصحابه ٩۸٧ و اسنادش حسن است. [۱۸۰] مسلم۱۸۰٧ از سلمة بن اکوع. [۱۸۱] سلسلة معارك الاسلام الفاصلة، خیبر، محمد احمد، شامیل، ص۱۲۲. [۱۸۲] البدایة والنهایة، ۵/۶۲٩.