وفات امام حسن عسکری
مرگ امام یازدهم حضرت عسکری÷در سامراء در سال ۲۶۰ هجری بدون اینکه فرزندی از او بجای بماند، ووصیت حضرتش به مادرش (حدیث) سبب بحرانی سخت در مجتمع شیعیان موسویه گـردیده، چون آن‌ها عقیده به ضرورت استمرار امامت الهی وتعیین شده از طرف خداوند تا روز قیامت بودند، این بنوبه خود سبب بوجود آمدن شک وحیرت ونگـرانی در باره سرنوشت امامت بعد از حضرت عسکری÷گـردیده، واین منجر به تقسیم شدن شیعه‌ها به چهارده گـروه شد، بنا به قول نوبختی در کتاب (فرق الشيعه) وسعد بن عبد الله الأشعری القمی در کتاب (المقالات والفرق) وابن ابی زینب النعمانی در کتاب (الغيبه) والصدوق در کتاب (إكمال الدين) والمفید در کتاب (الإرشاد) والطوسی در کتاب (الغيبه) ودیگـران.
مؤرخین شیعه نقل می‌کنند: که فرزند حضرت هادی÷وبرادر حضرت عسکری÷(جعفر بن علی الهادی) تلاش در تصاحب میراث برادرش حضرت عسکری کرده، همچنین وقتیکه خبر مرگ حضرت عسکری به مادرش که در مدینه زندگـی می‌کرد، رسید، از مدینه حرکت کرده وبه (سر من رأی) آمده و ادعای ارث فرزندش حضرت عسکری را کرده واین داستان نزد قاضی شرع آن وقت (ابن ابی الشوارب) ثبت رسیده [۲۳۴].
کنیز حضرت عسکری که (صقیل) نام داشت، ادعای حاملگـی از حضرت عسکری را کرده، خلیفه عباسی (المعتمد بالله) وادار به متوقف کردن عمل تقسیم میراث، وکنیز (صقیل) را به خانه خود منتقل ساخته، ودستور داد به زن‌های خود و زن‌های ولیعهد (الواثق) وزنهای قاضی (ابن ابي الشوارب) تا از کنیز مواظبت کامل بعمل آید، واز حامله بودنش یا عدم آن (استبراء) بعمل آید تاهمه مطمئن شدند، وآن مجموعه از خانم‌ها که ذکر کردیم با (صقیل) بودند، تا وقتیکه مطمئن شدند که او حامله نمیباشد، آنگـاه خلیفه دستور تقسیم میراث حضرت عسکری بین مادرش وبرادرش را دادند [۲۳۵].
[۲۳۴] الطبری: دلائل الامامة ص ۲۲۴، الصدوق: اکمال الدین ص ۴۴. [۲۳۵] الصدوق: اکمال الدین ص ۴۴، الطبری دلائل الامامة ص ۲۴۴.