نتیجه بحث
۱- فضایل فرابشری ائمة هدی (مانند عصمت، علم غیب، و امامت انتصابی) مستندی جز روایات ندارند.
۲- بیش از (۷۰%) این روایات به لحاظ سندی فاقد اعتبارند.
۳- در اخبار واحدی که به لحاظ سندی معتبرند، با توجه به دسیسة غلات و مفوضه در جعل احادیث متعدد در فضائل فرابشری ائمه هدی †، اصل بر عدم صدور اینگونه روایات است، مگر خلاف آن اثبات شود.
۴- اساساً در اصول دین و مسائل اعتقادی، علم قطعی و یقین لازم است، و با خبر واحد ظنی نمی‌توان اصلی از اصول دین و مسئله‌ای از مسائل اعتقادی را اثبات کرد.
۵- ادعای تواتر روایات در حوزة فضائل فرابشری ائمه هدی †مسموع نیست، زیرا تواطؤ روات بر کذب نه تنها منتقی نیست، بلکه در برخی موارد محتمل است.
۶- اگر فضائل فرابشری ائمه هدی †تعبدی محسوب شدند، در این صورت علاوه بر اینکه این تعبد محتاج دلیل معتبر است، امر تعبدی در حوزه اعتقادی نمی‌تواند واجب الاعتقاد باشد، بلکه اگر علم آن برای کسی اتفاق افتاد اعتقادش لازم می‌شود.
۷- برای شناخت ابعاد وجودی ائمة هدی†نمی‌توان از چهارچوب کلی قرآنکریم و سنت قطیعیه پیامبر صو روایات قطعیه الصدور از خود ائمه †و ظوابط عقل قطعی پا فراتر نهاد.
آنچه ارائه شد درآمدی از یک تحقیق گسترده است که امیدوارم توفیق انتشار آن به زودی نصیب شود، هریک از مراحل سه‌گانه این بحث موضوع مقالاتی مستقل است، تحلیل بحث امامت در قرآنکریم و سنت معتبر رسول الله صو سیره معتبر ائمه هدی †ادامه این بحث مهم است، از پیشنهادات، تذکرات و انتقادهای علمی استقبال می‌کنم. والحمدلله» [۱۱۰].
[۱۱۰] ۲۳ ماه مبارک رمضان ۱۴۲۸ تهران، حسینیه ارشاد.