بیعت حضرت علی با خلفا
در مورد این واقعیت که حضرت علی با خلفای راشدین بیعت کرده است، هیچ شکی وجود ندارد [۳۰۵].
وقتی حضرت علی سبه عنوان یک تکلیف دینی با خلفا بیعت نموده، بر پیروان راستین علی سواجب است که آن بیعت (محبت و اطاعت) خلفای راشدین را تأیید کنند، یعنی بر هرمسلمانی که ادعا می‌کند شیعه حضرت علی است، لازم است به خود بگوید: اگر در زمان حضرت علی سمی‌بودم، من هم به پیروی از او با خلفا بیعت می‌کردم و با اخلاص و دوستی در نهان و آشکار از آنها فرمان‌برداری می‌نمودم.
آری، حضرت علی سبا اخلاص و محبت تمام به یاری خلفا و فرمان‌برداری از آنها پرداخته است، و این سخن حضرت عمر که فرموده است: «لولا علی لهلك عمر» بیانگر دلسوزی خالصانه و خداپسندانه حضرت علی نسبت به حضرت عمر و نیز کمال صداقت و تواضع حضرت عمر فاروق نسبت به حضرت علی است.
تیجانی می‌گوید: حضرت علی به میل و اراده خود با خلفا بیعت نکرد، بلکه آنان با زور از او بیعت گرفتد! پاسخ این است که:
اولاً: همچنان که قبلاً طبق مدارک معتبری که از «مستدرك نهج البلاغه ونهج البلاغه فیض الاسلام والغارات ثقفی» نقل کردیم، گفتیم: حضرت علی با علاقه قلبی و به عنوان یک تکلیف با خلفا بیعت کرده است.
ثانیاً: حضرت علی در میان مسلمانان یا وجه و موقعیت اجتماعی مهمی نداشته، و یا واقعاً از شخصیت و اعتبار والایی برخوردار بوده است، در صورت اول خلفا نیازی نداشتند تا او با آنان بیعت کند، و در صورت دوم هیچکس نتوانسته است شیرخدا علی مرتضی را با استفاده از زور وادار به انجام کار خلاف و باطلی بکند.
ثالثاً: حضرت علی هرگز تن به قبول هیچ ظلم و ستمی نداده است، زیرا در خطبه ۲۴ نهج البلاغه فرموده است: «به جان خودم سوگند! در جنگیدن با کسی که با حق مخالفت کرده و در راه ضلالت و گمراهی قدم نهاده باشد، مسامحه و سستی نمی‌کنم».
رابعاً: علمای امامیه می‌گویند: پیامبر صفرموده است: «علی با حق و حق با علی همراه است.» پس شیرخدا همواره از حق پیروی کرده و محال است از باطل پیروی نماید، و از کسی که بر راه حق و دین نبوده، اطاعت و فرمان‌برداری کرده باشند.
شیخ حر عاملی از علمای برجسته شیعه در کتاب (وسایل الشیعة کتاب الصلاة ص۵۳۴) از قول امام علی سمی‌نویسد:
«رسول خداصبا ایشان (خلفا) روابط خانوادگی برقرار نمود (دختر ابوبکر و عمر را به زنی گفت، و دو دخترش، دو خواهر حضرت فاطمه را به عثمان داد) و علیسپشت سر آنها نماز خواند».
بدون تردید هرانسانی از خانواده‌ای مؤمن و محترم زن می‌گیرد و دختر خود را به عقد انسان با تقوا و مورد احترامی درمی‌آورد، پس قطعاً خلفا محبوب و مورد اعتماد رسول خدا بوده‌اند، و الا پیامبر صدختران خود را به نکاح ایشان درنمی‌آورد.
از طرف دیگر اگر برادران شیعه با خلوص نیت به این حقیقت بیندیشند که حضرت علی پشت سر خلفا نماز خوانده و آنها را به عنوان امام خود قبول نموده است، باید به منزلت خلفا و رابطه دوستی حضرت علی با آنها اذعان نمایند و قلبشان را از کینه نسبت به خلفای راشدین پاک کنند، زیرا در قلب پیامبر و امیرالمؤمنین علی جز محبت و دوستی و صمیمیت نسبت به آن بزرگواران چیز دیگری وجود نداشته است.
راستی چند نفر از برجسته‌ترین و پارساترین ما مسلمانان این لیاقت را دارند که حضرت علی پشت سر ایشان نماز جماعت بخواند؟ مگر جز این است که حضرت علی سبا نمازش پشت سر خلفا بر لیاقت و تقوا و پاکی آنها مهر تأیید نهاده است؟.
همچنین آیة الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی در رساله «توضیح المسائل» (باب شرایط امام جماعت) می‌گوید:
«امام جماعت باید: ۱- مسلمان ۲- عادل ۳- خرمند باشد و...» اگر خلفا شمسلمان و عادل و خردمند نبوده‌اند، چگونه حضرت علی سپشت سر آنها به عنوان امام نماز جماعت نماز خوانده است؟.
برخی می‌گویند علی سنمازش را از روی تقیه می‌خوانده است. پاسخ این است که:
اولاً: حضرت علی اهل تقیه نبوده است، زیرا در خطبه ۳۲ نهج البلاغه تقیه را عامل گمنامی و خواری می‌داند.
ثانیاً: اگر کسی حجت والگوی دین و اخلاق باشد و تقیه کند، مردم را به گمراهی می‌کشاند و عامل خفت و خواری آنها می‌گردد.
ثالثاً: علامه سید عبدالحسین شرف الدین از علمای برجسته شیعه در کتاب «اجوبة مسائل موسی جارالله» به صراحت نوشته است:
«نماز علیسپشت سر ابوبکر و عمر از روی تقیه نبوده، چون امام از اینکه عبادت خود را از روی تقیه انجام دهد، منزه است! پس جایز است که شیعه در نمازش به سنی اقتدا کند».
[۳۰۵] مستدرك نهج البلاغه، چاپ لبنان ص۱۲۰ و نهج البلاغه فیض الاسلام نامه ۶۲ ص۱۰۴۸ و الغارات ثقفی ص۳۰۶ نگاه کنید.