اصل چهارم: گفتگو در بارهی مسائل اختلافی
علامه رشید رضا صاحب مجله و تفسیر «المنار» برای تعامل و تنظیم روابط میان اهل ایمان قاعدهای را پیشنهاد نموده و آن را اصلی طلایی نامیده است که عبارتست از:
«همکاری با یکدیگر در امور مورد اتفاق و پذیرش عذر طرف مقابل در بارهی امور مورد اختلاف».
تمامی مصلحان، حکیمان و اهل اعتدال و در رأس آنان امام حسن البناء این قاعده را پذیرفته و پایهی تعامل خویش قرار دادهاند، از آن جا که «امام حسن البنا» در برخی از رسایل و سخنرانیهای خود آن اصل را بارها یادآور شده بود، تعدادی از پیروانش گمان بردهاند که آن قاعده را خود او انشاء کرده است.
یکی از دوستان محقق معاصر بنام عبدالحلیم محمد ابوشقه رحمه الله، مؤلف کتاب «آزادی زنان در عصر رسالت» با تغییری اندک آن اصل را به صورت قاعدهای برای گفتگو درآورده است، بدین صورت که «در زمینهی اموری که مورد توافق است با یکدیگر همکاری کنیم، و در ارتباط با اموری که مورد اختلاف است با یکدیگر از در گفتگو و تبادل نظر وارد شویم».
او بر این باور است که در مورد هر موضوع مورد اختلافی میتوان به گفتگو پرداخت، به شرطی که گفتگو صادقانه و در راستای یافتن حقیقت و به دور از تعصب و تحجر باشد، و چه بسا تبادل نظر و گفتگوی دوطرفه زوایای تاریک را روشنایی ببخشد و از میزان فاصلهها بکاهد و به قرائت و برداشتی قابل قبول برای طرفین بیانجامد.