اصل ششم: صراحت‌گویی حکیمانه
یکی دیگر از محورها و مبانی گفتگوی میان مذاهب اسلام صراحت‌گویی متقابل در ارتباط با مشکلات موجود، مسائل پیچیده، موانع بازدارنده و تلاش برای غلبه بر آنها با استفاده از راهکارهای حکیمانه، گام‌های سنجیده و آرام در راستای ادای مسئولیت شرعی همکاری مسلمانان با یکدیگر است.
پنوشاندن و مسکوت‌گذاشتن مسائل همیشه نمی‌تواند خردمندانه باشد، و عدم جرأت طرح حکیمانه و دلسوزانه‌ی آنها و موکول‌کردن شان به آینده‌ای مجهول و هراس از بیان‌شان مشکلی را حل نمی‌کند و راه چاره‌ای را پیش پا نمی‌گذارد و طرفین را حتی یک گام به یکدیگر نزدیک نمی‌کند.
من در دیداری که ۸ سال پیش از ایران داشتم این موضوع را به برادران ایرانی یادآور شدم که برای طرفین آنچه مهم می‌باشد، مراعات «فقه موازنه‌ها و فقه اولویت‌ها» در روابط میان مسلمانان است، ممکن است عده‌ای بر آن باشند که برای تبلیغ مذهب شیعه در ممالک صرفاً اهل سنت مانند مصر و سودان تلاش کنند، من بر این باورم که زیان چنان تلاشی برای شیعیان از سود آن به مراتب بیشتر است، زیرا چنان اقداماتی در جامعه‌ای که مذهب اهل سنت در آن تثبیت و فراگیر شده، زمینه را برای آشوب و تحریک احساسات و جوشش خشم برضد شیعه فراهم می‌نماید، و دستاورد چنان تلاشی جز شیعه‌نمودن تعداد اندکی که سود چندانی را برای شیعیان نخواهد داشت، چیزی دیگری نخواهد بود، در سنجش و معیار حقیقی مسائل کدام یک از این دو گزینه در اولویت قرار دارند: شیعه‌کردن تعدادی انگشت شمار یا تحریک احساسات میلیون‌ها نفر از اهل سنت علیه شیعه؟.
در اینجا لازم می‌بینیم این موضوع را بار دیگر یادآوری نماییم که برای پاسداری از الفت و دوری از فتنه‌گری، شیعیان نباید برای تبلیغ مذهب خود در کشورهایی که مردم آن صرفاً «اهل سنت» هستند تلاش کنند، و اهل سنت نیز نباید در هشرها و کشورهایی که صرفاً شیعه‌اند به تبلیغ مذهب خود بپردازند.
یکی از مسائل دیگری که همچنان آن را به مسئولین ایرانی یادآوری نموده و می‌نمایم، ضرورت مراعات حقوق اقلیت اهل سنت در ایران و به موازات آن مراعات حقوق شیعه در جامعه‌های اهل سنت است، از جمله به دوستان ایرانی گفتم که در مصر اقلیتی مسیحی به نام قبطی وجود دارد که در تمامی حکومت‌های مصر دو یا سه وزیر برای آنها در نظر گرفته شده است.
از جمله تذکراتی که به مسئولین ایرانی دادم وضع جمعیت میلیونی اهل سنت در تهران بود که سال‌هاست خواهان بنای مسجدی برای اقامه‌ی نماز جمعه هستند، تا آنان و مسلمانان اهل سنت دیگر کشورها و سفرای مسلمان مقیم تهران در آن حضور پیدا کند، اما تاکنون اجازه‌ی ساخت چنین مسجدی را به ایشان نداده‌اند.