نخست: مسلمان شدن علی رضی الله عنه
از لطف و احسان خداوند نسبت به علی این بود که در یکی از قحط سالیها قریش با بحرانی سخت روبرو شد و ابوطالب دارای اهل و عیال نسبتاً زیادی بود، بنابراین رسولخدا ج به عمویش عباس که از همه بنیهاشم در وضعیّت مالی بهتری قرار داشتند – گفت: ای عباس، برادرت ابوطالب عیالمند و بینواست و میبینی که مردم با این بحران مالی– فقر و خشکسالی – روبرو هستند، بیا مقداری از بار سنگین مخارج ایشان را سبک کنیم، یکی از فرزندانش را من بر میدارم و یکی را تو بردار و مخارج شان را به عهده گیریم. عباس پذیرفت، به این ترتیب پیش ابوطالب رفتند و به او گفتند: میخواهیم مخارج برخی از فرزندانت را به عهده بگیریم، تا این مشکلات برطرف شود. گفت: عقیل را برای من بگذارید و دیگر هر کاری میخواهید بکنید. بعد از این رسول خدا ج علی را به خانهاش برد و عباس جعفر را و همچنان علی تا وقت بعثت رسول خدا ج در خانهی او زندگی میکرد و علی از پیامبر ج پیروی کرد و نبوتش را تصدیق نمود و جعفر همواره پیش عباس ماند تا این که مسلمان شد و از او اعلام بینیازی کرد.[٦٧]
هدف رسولالله ج این بود که به پاس زحمات و نیکیهای گذشته به عمویش کمکی کرده باشد و به ابوطالب که پس از پدربزرگش سرپرستی او را به عهده داشت نیکی کند که این یکی از بزرگترین نعمتهای الهی نسبت به علی این بود که تعلیم و تربیتش را کسی به عهده گرفت که خداوند سبحان تربیتش کرده بود و حفظ و نگهداری ومراقبتش را کسی عهده دار شد که دارای اخلاق قرآنی بود؛ بنابراین علی با اخلاق و تربیت قرآنی پرورش یافت و چون در خانهی پیامبر ج زندگی میکرد از تمام برنامهها وقوانین اسلام از همان مرحلهی آغازین زندگیاش آگاه بود.
تربیت و پرورش علی س از خانه پیامبر ج شروع شد تا دعوت به اسلام و یاری دادن دین خدا و گسترش آن به تمام دنیا و ابلاغ آن به مردم و نجاتشان از تاریکیهای کفر به نور ایمان، ادامه یافت. علماء در خصوص این موضوع که آیا اوّلین مسلمان بعد از خدیجه علی بوده است یا ابوبکر، اختلاف نظر دارند، از نظر بنده قول راجح این است که: اوّلین مرد از آزادها ابوبکر، از بچّهها علی و از زنان خدیجه است. خدیجه اوّلین فردی است که مسلمان شده است. از بردگان اوّلین مسلمان زید بن حارثه است، [٦٨] به این ترتیب علی اوّلین کودکی است که مسلمان شده است.
[٦٧]- السیرة النبویة ابن هشام ٢٤٩/١.
[٦٨]- البدایة و النهایه ٢٩-٢٨/ و الاوائل من الصحابه و ذو الفضل منهم... رضوان جامع /٢٣