دوّم: علی رضی الله عنه در غزوه‌ی بنی قریظه
در این غزوه علی س حامل پرچم رسول خدا ج در جلو سپاه اسلام بود[٣٦٢]، تا وقتی که سعد بن معاذ در مورد یهودیان بنی قریظه (با در خواست خودشان) داوری کرد، در حالی که در ابتدای امر حاضر نشدند حکم او را در مورد خودشان بپذیرند؛ ابن هشام می‌گوید: در حالی که مسلمانان بنی قریظه را محاصره کرده بودند، علی س فریاد زد: «ای لشکر ایمان»! سپس خود و زبیر بن عوام در صف مقدّم جلو رفتند و گفت: به خدا سوگند آنچه را حمزه چشید من هم می‌چشم (شربت شهادت) یا اینکه قلعه‌ی آن‌ها را فتح می‌کنم، بنابراین بنی قریظه گفتند: ای محمّد راضی به داوری سعد بن معاذ هستیم[٣٦٣]، بدینصورت خداوند متعال با زبان آن مرد مؤمن و متقی و پاک که خدا محبّت مرگ و جانفشانی در راه خدا و عزّت و اقتدار دین اسلام را به او ارزانی داده بود، ترس و وحشت را در دل دشمنان دین و عقیده‌ی حق انداخت و با محبوبترین نام که ایمان است و در صدق عقیده و عمل شایسته و حب شدید و علاقه‌ی سرشار به جهاد در راه خدا تجلّی می‌کند، لشکر خود را ندا کرد.[٣٦٤]
وقتی که سعد بن معاذ در مورد آن‌ها داوری کرد مبنی بر اینکه جنگاورانشان کشته شوند و زنان و کودکانشان به بردگی گرفته شوند و اموال و دارایی‌هایشان به عنوان غنیمت تقسیم گردد[٣٦٥]، از جمله کسانیکه اقدام به قتل و کشتار آن‌ها کرد، علی و زبیر بن‌عوام ب بودند[٣٦٦].
[٣٦٢]- سیرة النبویة ابن هشام، (٣/٢٥٨).
[٣٦٣]- بخاری ش ١٤٢١، سیرة النبویة ابن هشام، (٣/٢٦٣).
[٣٦٤]- الخلیفتان عثمان و علی بین السّنة و الشیعة، انور عیسی ص٧٨.
[٣٦٥]- سیرة النبویة ابن هشام(٣/٢٦٣)، بخاری ش ٤١٢١.
[٣٦٦]- امتاع الأسماع مقریزی (١/٢٤٧).