دوازدهم: علی عهده دار غسل و دفن جنازه رسول‌الله صلی الله علیه وسلم شد
رسول‌الله ج وفات یافت و علی به کمک فضل بن عباس و اسامه بن زید ب جنازه‌ی ایشان را غسل دادند.[٤٣٧] علی می‌گوید: رسول‌الله ج را غسل دادم، دقّت کردم ببینم آنچه از دیگر اموات هنگام غسل دیده می‌شود، در ایشان هم هست، ولی چیزی ندیدم، ایشان در زندگی و بعد از وفات پاک و پاکیزه بودند.[٤٣٨]
روایت است که علی می‌گفت: پدرم فدایت که پاک و پاکیزه زیستی و پاکیزه وفات یافتی.[٤٣٩]
علی داخل قبر رسول‌الله ج رفت و به کمک فضل بن عباس، قثم بن عباس و شقران مولای رسول‌الله ج جنازه‌ی ایشان را به خاک سپردند.[٤٤٠] از آنجایی که صحابه ش، پیامبر ج را بسیار دوست داشتند و به زندگی در کنار او همچون فرزندان در آغوش پدرانشان و یا بیش از آن عادت کرده بودند، خبر وفات ایشان برای آن‌ها همچون صاعقه‌ای وحشتناک بود و طبیعتاً بهره‌ی اهل بیت و خانواده‌ی هاشمی در محبّت شدید و دوستی و وابستگی به رسول‌الله ج و در رأس آن‌ها فاطمه دختر ایشان و علی به حکم فطرت و نزدیکی خویشاوندی و برتری درک و شعور و نیروی عاطفه و شدّت محبّت و دوستی، از همه بیشتر بود، لیکن با نیروی ایمان و رضایت به تقدیر الهی و تسلیم فرمان خداوندی آن را تحمّل کردند.[٤٤١]
[٤٣٧]- ابوداود ٣/٢١٣ از شعبی مرسل روایت کرده، ش/٣٢٠٩ و آلبانی در احکام جنائز صحیح دانسته.
[٤٣٨]- ابن ماجه ١/٣٦٢، ش/١٤٦٧ و آلبانی در احکام جنائز /٥٠ صحیح دانسته.
[٤٣٩]- سیره‌ابن هشام ٤/٣٢١.
[٤٤٠]- المرتضی، ندوی/٥٩.
[٤٤١]- البخاری، ش/٤٤٣٢.