هفتم: در غزوه تبوک، علی در مدینه جانشین پیامبر صلی الله علیه وسلم بود
غزوه تبوک در ماه رجب سال نهم هجری به وقوع پیوست، این غزوه در سیره‌ی نبوی اهمیّت بسیاری دارد و با آن اهدافی محقق شد که در دل مسلمانان و اعراب تأثیر بسزایی داشت و مسیر حوادث را در تاریخ اسلام تغییر داد.[٤٠٩] در این غزوه رسول‌الله ج علی را بر مدینه گمارد و این امر موجب شد که برای منافقان فرصتی فراهم شود تا کینه‌ها و نفاقی را که در دل داشتند آشکار کنند و درباره علی چیزهایی بگویند که موجب ناراحتی و آزار ایشان شود، از جمله گفتند: علی به خاطر تنبلی و تن پروری در مدینه گذاشته شده، این رفتار و گفتار نادرست منافقان، نشانه‌ی بارزی از نفاق درونی آن‌ها بود. در روایت صحیح امام مسلم، علی س می‌گوید: «سوگند به ذاتی که دانه را شکافت و جان را آفرید، پیامبر ج به من فرمود: فقط مؤمنان مرا دوست می‌دارند و بجز منافق کسی نسبت به من بغض و کینه نخواهد داشت»[٤١٠].
اینجا بود که علی خودش را به سپاه پیامبر ج رساند و خواست با آن‌ها در جنگ شرکت کند و خطاب به پیامبر ج فرمود: آیا مرا در میان زنان و کودکان می‌گذاری؟! پیامبر فرمودند: «ألا ترضى أن تكون مني بمنزلة هارون من موسى، غير أنه لا نبي بعدي»[٤١١]: (خشنود نیستی که برایم همانند هارون برای موسی باشی؟ با این تفاوت که بعد از من پیامبری نخواهد آمد).
[٤٠٩]- المرتضی ندوی ص ٥٥.
[٤١٠]- صحیح مسلم ش/٧٨.
[٤١١]- بخاری، ش ٢٤٠٤.