شخصیت‌های روحانی در قرون وسطی
رجال مذهبی مسیحی غرب، در قرون وسطی، برای استقرار این پدیده‌های روحانی خیلی کوشیدند و در معابد خود از مریم و عیسی، تصویرها و نقاشی‌ها و علامتها و چیزهایی از این قبیل آویختند و اینها را آداب عبادی واجب و مقدسی به شمار آورند.
عجیب‌ترین کارشان این بود که بهشت را منبع ثروت و درآمد خویش قرار داده آن را با تقسیم به قطعات و بخشهای متعددی به فروش رساندند و سهم هر کس را به اندازۀ پولی که به عنوان قیمت پرداخت می‌کرد، قرار دادند. می‌گویند: یکی از ثروتمندان یهودی تصمیم گرفت که با این مسخره‌بازیها بطور جالبی مقابله کند. بدین منظور نزد یکی از پدران روحانی رفت و به جای خرید بهشت، طبق معمول مسیحیان، جهنم را از او خریدار شد و پدر مزبور، آن را با قیمت ناچیزی فروخت، زیرا که جنس بی‌ارزش و بی‌خریداری بود. اما یهودی حیله‌گر آمد و به تمام مسیحیان اعلام نمود که دیگر به فکر خرید بهشت نباشند زیرا که تمامی جهنم را خریده و کسی را به درون آن راه نمی‌دهد!! پدر روحانی پشیمان گردید و جهنم را با چند برابر قیمت قبلی، باز خرید!
هر کس تاریخ خوانده باشد، از نهضت «لوتر» بر ضد باصطلاح «قباله‌ها و اسناد آمرزشی» آگاه است. رهبران روحانی مسیحی، اختیار بخشیدن و گرفتن، آمرزش و محروم ساختن و داخل کردن به رحمت خدا و یا دور نمودن از رحمت حق را از آن خود می‌دانستند. برای این که مسیح به یکی از شاگردان خویش گفته بود: من کلیدهای ملکوت آسمانها را به تو خواهم داد. بنابراین هر چه را در زمین ببندی، در آسمان هم بسته خواهد بود و هر چه را در زمین بگشایی در آسمان هم گشوده خواهد شد. (انجیل متی، ۱۹:۱۶).