ایمان اصحاب و ایمان پیامبرص:
﴿ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَا﴾[البقرة: ٢٨٥].
«پیامبر و مؤمنان (همراه او) ایمان آوردهاند به آنچه که از طرف پروردگارش به سویش نازل شده است. همگى ایمان آوردهاند به خدا و فرشتگان او و کتابهاى او و فرستادگانش، (و مىگویند:) هیچ فرقى بین هیچ کدام از پیامبران نمىگذاریم و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم...».
در اینجا نیز خداوند، ایمان اصحاب را با ایمان فرستادهاش در یک ردیف و در یک آیه ذکر نموده و ایمان و باورشان به همه پایههاى اسلام را - همچون پیامبر ص- تصدیق نموده و با لفظ «سمعنا و أطعنا» نشان مىدهد که آنها تمام اوامر و نواهى پروردگار را که از زبان پیامبرشان شنیدهاند، با نهایت میل و رغبت درونى، اطاعت و پیروى کردهاند.