رسول خداصو استغفار براى نزدیکانش:
یا زمانى که خواست براى عمویش أبوطالب و - بنا به روایتى دیگر - براى مادرش نیز که با شرک از دنیا رفته بودند، طلب آمرزش کند، خداوند او را به خاطر این کارش سرزنش مىکند.. خداوند به او اجازه نداد که براى مشرکین، هرچند نزدیکانش هم باشند، استغفار نماید.. مسلمانان نیز با دیدن عمل پیامبر صگفتند: پس ما نیز براى پدران و نزدیکان خود طلب آمرزش مىکنیم؛ زیرا ابراهیم ÷نیز براى پدر خود - که مشرک بود - طلب مغفرت نمود و محمّد نیز براى عمو و مادرش استدعاى مغفرت کرد که این آیات نازل شد:
﴿مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ ١١٣ وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ ١١٤﴾[التوبة: ١١٣-١١٤].
«براى پیامبر و مؤمنان شایسته نیست که براى مشرکین، حتّى اگر خویشان (آنها) باشند، طلب آمرزش کنند، هنگامى که برایشان ثابت شود که (با شرک از دنیا رفتهاند و بدانید که) مشرکین اهل دوزخند. استغفار ابراهیم براى پدرش به خاطر وعدهاى بود که به او داده بود، ولى هنگامى که براى او روشن شد که پدرش دشمن خداست، از او بیزارى جست (و دیگر برایش استغفار نکرد) و واقعاً ابراهیم بسیار مهربان و دست بهدعا و فروتن و شکیبا بود».
* * *