عیانات - نقدی بر کتاب تیجانی آنگاه هدایت شدم

آدم÷و خوردنش از درخت:

جریان خلقت آدم و همسرش و نهى از خوردن آن درخت را، اکثراً مى‏دانیم که آدم و همسرش با سوگندهاى ابلیس فریب خوردند و عهد خدا را «فراموش» کردند و به دلخواه ابلیس - که خوردن از درخت بود - عمل نمودند و این چنین از فرمان خدا «عصیان» و نافرمانى کردند:

﴿وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ﴾[طه: ١٢١].

«و آدم از فرمان خدا سرپیچى کرد و گمراه شد».

لذا خداوند کلماتى را به آدم یاد داد تا با آن توبه کند:

﴿فَأَزَلَّهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ﴾[البقرة: ٣٦].

«پس شیطان موجب لغزش آن دو شد...».

﴿فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ ٣٧﴾[البقرة: ٣٧].

«سپس آدم از پروردگار خود کلماتى را دریافت داشت (و با گفتن آنها توبه کرد) و خداوند توبه او را پذیرفت. خداوند بسیار توبه‏پذیر و مهربان است».

و آن کلمات اینها بودند:

﴿قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٢٣﴾[الأعراف: ٢٣].

«هر دو گفتند: پروردگارا! ما (با نافرمانى از تو) بر خویشتن ستم کرده‏ایم و اگر ما را نبخشى وبر ما رحم نکنى، از زیانکاران خواهیم بود».

* * *