اصحاب، برترین مردم:
خداوند به آنها مىفرماید:
﴿كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ﴾[آل عمران:١١٠].
«شما برترین مردم هستید که براى مردم برگزیده شدید. به نیکیها امر مىکنید و از کارهاى زشت بازمىدارید و به خدا ایمان دارید».
مخاطبان و مصداق نخستین این آیه - بنا بر تفاسیر معتبر شیعه و سنّى - مهاجرین و انصار هستند؛ چنانچه «شیخ طوسى» در تفسیرش، دو نظریه آورده است: یکى اینکه اینان مهاجرین هستند و دیگرى اینکه عموم اصحاب مىباشند.. سایر امّت مسلمان [۲۰۴].
نیز بر حسب تبعیت از ایشان به نیکى و بنا به معیارى که در آیات پیشین بحث شد، مىتوانند در این آیه داخل شوند.. یا در جاى دیگر مىفرماید:
﴿إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ﴾[آل‌عمران: ٦٨].
«برترین و سزاوارترین مردم به ابراهیم، کسانى هستند که (در زمانش) از او پیروى کردند و همچنین این پیامبر (محمد ص) و کسانى که (همراه با او) ایمان آوردهاند».
[۲۰۴] التبیان فى تفسیر القرآن، طوسى، چاپ سنگى، ج۱، ص۳۴۶.